Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου στο φαγητό. Τρώω σχεδόν τα πάντα αλλά έχω πρόβλημα με τον τρόπο μαγειρέματος και με τις έντονες γεύσεις. Μου αρέσουν πολύ αντιδημοφιλή φαγητά όπως οι μπάμιες αλλά τις θέλω σχεδόν σκέτες, με ελάχιστο λάδι και ντομάτα. 
Με τα χρόνια, δε, και για λόγους σιλουέτας και υγείας, έβαλα ταμπέλα «εχθρός» σε πολλά φαγητά. Τηγανητά φαγητά και σιροπιαστά ή βαριά γλυκά είναι εχθροί. Το ίδιο και γύρος, φαγητά που κολυμπούν στο λάδι, επεξεργασμένα προϊόντα σε σακουλάκια, τρανς λιπαρά κλπ. Τρέφω και μια αντιπάθεια στο σκόρδο και το κρεμμύδι ενώ βρίσκω ύποπτα τα κρέατα που έχουν πολύ έντονη γεύση μπαχαρικών. Έτσι, δυσκολεύομαι να ευχαριστηθώ το φαγητό έξω ενώ το ότι ζω μόνη μου είναι ένας παράγοντας που με αποτρέπει απ’ το να έχω πάντα ένα φαγητό μαγειρεμένο στο σπίτι μου.
Για delivery ούτε λόγος: αν περίμεναν από μένα οι πιτσαρίες και τα μαγειρεία, θα είχαν εξαφανιστεί προ πολλού.

Έχω βρει την υγειά μου με τις σαλάτες. Για το καλοκαίρι, δεν το συζητάμε. Χωριάτικη σαλάτα χωρίς κρεμμύδι με μαύρο ψωμί και φάβα είναι το μενού μου. Είμαι ικανή να τρώω φάβα χωρίς λάδι, απ’ το ψυγείο δροσερή, κάθε μέρα.
Και το χειμώνα; Α, το χειμώνα ζω με αβοκάντο. Το θεωρώ πολύ παρεξηγημένο, καθώς οι περισσότεροι το βρίσκουν τελείως άνοστο. Ναι, η γεύση του είναι εκκεντρικά άνοστη, γι αυτό και ταιριάζει στο γούστο μου αλλά μπορεί να γίνει νοστιμότατο με την προσθήκη των κατάλληλων υλικών.
Κι ακριβώς επειδή είναι έτσι εκκεντρικά άνοστο, είναι πολύ δεκτικό και βολικό σε συνδυασμούς.

Το αβοκάντο το απολαμβάνω είτε σε κομμάτια γαρνιρισμένο με κάτι άλλο ή σε ντιπ που φτιάχνω στο μούλτι. Ταιριάζει με όλα τα είδη τυριών: από γραβιέρες και φέτα μέχρι ανθότυρο και ροκφόρ.
Του πάει το μπαλσάμικο κι η ποσότητα είναι θέμα γούστου. Το ίδιο και με το λάιμ καθώς και με το λάδι καρύδας, με τις ελιές και τις λιαστές ντομάτες. Αυτό όμως που υπάρχει πάντα στο ψυγείο μου και πάει μούρλια με το αβοκάντο είναι η κάπαρη. Η κρεμώδης λαχανί υφή του αβοκάντο κι οι σκουροπράσινες μπαλίτσες της κάπαρης είναι χάρμα γεύσης και οφθαλμών!
Το να πετύχω στο μανάβη ιδανικά γινωμένο αβοκάντο είναι πάρα πολύ δύσκολο. Κατά κανόνα θα το βρω πολύ σκληρό άρα δεν το υπολογίζω ποτέ για να το φάω την ίδια ή την επόμενη ημέρα.
Γι' αυτό φροντίζω να αγοράζω κάθε μια-δυο μέρες και να τα κρατώ στη χάρτινη σακουλίτσα μέχρι να ωριμάσουν και να γίνουν ιδανικά. Η ιδανική αυτή κατάσταση δεν κρατά πάνω από μία, το πολύ δύο μέρες.

Τα αβοκάντο του χειμώνα είναι από την Κρήτη και η τιμή τους είναι στα κάτω της από 2,5 έως 3 ευρώ. Την άνοιξη αρχίζει ν’ ανεβαίνει και το καλοκαίρι ανεβαίνει στα 5-5,5 ακόμη κι 6 ευρώ!
Ευτυχώς τότε είναι η εποχή της ντομάτας.
Πολλοί δυσφορούν για το αβοκάντο, λέγοντας ότι είναι πολύ παχυντικό επειδή περιέχει πολλά λιπαρά. Σωστά, έχει 88% λιπαρά ενώ ένα μέτριο αβοκάντο μπορεί να έχει ως και 350 θερμίδες. Τα λιπαρά του όμως είναι «καλά» λιπαρά, ενώ αποτελεί σημαντική πηγή βιταμίνης Ε, καλίου και φυτικών ινών.

Πέρσι προσπάθησα με ένα κόλπο που μου έδειξε μια φίλη μου να φυτέψω κουκούτσι αβοκάντο σε γλάστρα. Το προετοίμασα, μπήγοντάς του δυο οδοντογλυφίδες κι αφήνοντάς το επί δυο εβδομάδες σε ένα μπολάκι με νερό που άλλαζα κάθε δυο μέρες. Το κουκούτσι έβγαλε ένα μικρούτσικο κλαδάκι, πράγμα που με ενθουσίασε και το φύτεψα στη γλάστρα. Δυστυχώς δεν φύτρωσε.
Αν έχετε κάποια ιδέα για το φύτεμά του, σας παρακαλώ να τη μοιραστείτε μαζί μου, θα είστε ευεργέτες μου!