Τσικνίζουμε στο σπίτι
Δεν γινόταν πάντα έτσι την Τσικνοπέμπτη. Δεν κλείναμε τραπέζι μόνο και μόνο για να φάμε έξω. Πηγαίναμε συγκεκριμένα για κοψίδια. Σε κάποια απόμακρη γειτονιά. Τότε, στη δεκαετία του ’80, οι χασαποταβέρνες τύπου "Τα Σάλωνα" ή "Η Ωραία Πελοπόννησος" ήταν στις δόξες τους κι εμείς διαλέγαμε την εξωτική Αγίου Μελετίου, τα Σεπόλια για να ξεφύγουμε από την αστική ρουτίνα μας.
Οι οικογένειες βέβαια «το τσικνίζανε» στα σπίτια. Το ζητούμενο ήταν να μυρίσει ο τόπος τσίκνα.
Καθώς δεν είχαν όλα τα σπίτια σχάρες και ψησταριές, όπως σήμερα, οι νοικοκυρές άφηναν επίτηδες το κρέας, ενώ το τσιγαρίζαν, να πιάσει στον πάτο της κατσαρόλας για το καλό της μέρας.
Χθες το βράδυ σε μια προσπάθεια να κάνω κάτι διαφορετικό, σκέφτηκα να μαρινάρω λίγο την παντσέτα που αγόρασα για να ψήσω στη σχάρα μαζί με λουκάνικα και παϊδάκια. Η αρχική ιδέα ήταν να ετοιμάσω μια μαρινάδα που να θυμίζει την γνωστή σος μπάρμπεκιου χωρίς να ακολουθώ την αρχική συνταγή.
Παντσετούλες με σάλτσα μουστάρδας και μελιού
Υλικά για 4-5 άτομα
- 1 κιλό χοιρινή παντσέτα κομμένη σε λωρίδες πάχους 2,5 εκ
Για τη μαρινάδα
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
- 2 κ.σ. μαύρη ζάχαρη ή μέλι
- 4 κ.σ. μουστάρδα τύπου Ντιζόν
- 4 κ.σ. πελτέ ντομάτας, αραιωμένο με 2 κ.σ. χυμό φρέσκιας ντομάτας
- ½- 1 κ.κ. καυτερό μπούκοβο ή τσίλι
- 2 κ.κ. πάπρικα, ει δυνατόν καπνιστή
- 1κ.κ. κύμινο, σε σκόνη
- ½ κ.κ. ξερό κόλιανδρο σε σκόνη
- 1 κ.κ. μαραθόσπορο κοπανισμένο
- 1 κ.κ. ξερό θυμάρι ψιλοτριμμένο
- αλάτι και πιπέρι
Αναμειγνύω όλα τα υλικά της μαρινάδας μαζί σε ένα μεγάλο μπολ ικανό να χωρέσει το κρέας, το οποίο χρειάζεται να σκεπάζεται από τη μαρινάδα. Ρίχνω τις κομμένες παντσετούλες στη μαρινάδα και τις ανακατεύω με τα χέρια μου για να τις τυλίξει καλά. Σκεπάζω το μπολ με διαφανή μεμβράνη και βάζω το κρέας να σταθεί για 8-10 ώρες στη μαρινάδα μέχρι να διαποτιστεί καλά.
Στη συνέχεια απλώνω τις παντσετούλες σε ένα ταψί, τις περιχύνω με τη μαρινάδα τους και τις βάζω να ψηθούν σε προθερμασμένο στους 190°C, για περίπου 1 ώρα.
Τις σερβίρω με βραστές πατάτες, που συνήθως σπάζω ελαφρά με το πιρούνι μου τις περιχύνω με λίγο βούτυρο και τις γρατινάρω στο γκριλ του φούρνου. Θεωρώ πως μια απλή πράσινη σαλάτα είναι το τέλειο συνοδευτικό για αυτό το φαγητό.
Σημ. Μερικές φορές, όταν έχω στο σπίτι μου ναρ (πετιμέζι ροδιού, που αγοράζω από τα αραβικά ή πολίτικα μαγαζιά) αντικαθιστώ με 6 κουταλιές της σούπας ναρ το μέλι ή τη μαύρη ζάχαρη και παραλείπω και τον πελτέ και την ντομάτα.
Αν βρείτε μουστάρδα με γεύση ντομάτας, μπορείτε επίσης να την χρησιμοποιήσετε παραλείποντας τον πελτέ.
Υπογάστριο Χοίρου – της υπομονής