Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Έχετε παρατηρήσει ότι τα αγριολούλουδα δεν ταιριάζουν πολύ στα βάζα του εμπορίου, τα βάζα που σχεδιάστηκαν εξ επί τούτου; Αυτά κάνουν για λουλούδια του ανθοπωλείου κι έχουν σκοπό τη διακόσμηση του χώρου. Μπορεί να είναι πολύ όμορφα (όπως και τα λουλούδια του ανθοπωλείου εξάλλου) απλώς, κατά τη γνώμη μου, δεν ταιριάζουν για αγριολούλουδα, ιδιαίτερα σε σπίτι εξοχικό, που σκοπό έχουν να φέρουν τη φύση μέσα στο σπίτι.

Και μη νομίζετε ότι θα σας προτείνω "χαριτωμένες" λύσεις του στυλ μια σκουριασμένη κονσέρβα, μια σπασμένη τσαγιέρα ή ένα παλιό σπορτέξ (το έχω δει κι αυτό, σας ορκίζομαι... ως γλάστρα όμως, όχι βάζο). Σκοπός είναι ή πραγματική απλότητα όχι η επιτηδευμένη.

Τελευταία πρότεινα τα σφηνάκια για τα πολύ μικρά λουλούδια. Για πιο μεγάλα η πιο απλή λύση είναι το ποτήρι του νερού (τα τύπου ντουραλέξ είναι ιδεώδη γιατί φαρδαίνουν προς τα επάνω).
Για ακόμα πιο μεγάλα ταιριάζουν πολύ οι πήλινες κανάτες.

Αν θέλετε όμως να κάνετε μια "σύνθεση" για το κέντρο του τραπεζιού, ας πούμε, θα σας προτείνω κάτι που κάνω χρόνια τώρα: το καλάθι. Σίγουρα έχετε καλάθια διαφόρων μεγεθών στο σπίτι... όλοι έχουμε. Λοιπόν, θα διαλέξετε ένα ρηχό καλάθι στο μέγεθος που θέλετε, θα τοποθετήσετε μέσα ένα πλαστικό μπολ της κουζίνας (λίγο πιο μικρό) και θα το γεμίσετε νερό.

Συνήθως βάζω πρώτα μικρά κλαράκια από τους κοινούς θάμνους της εξοχής (σκίνο, μυρτιά, βελανιδιά, δάφνη, κέδρο) ως... σκαλωσιά στήριξης και μετά μπήγω μέσα τα άγρια λουλούδια (και ήμερα, αν έχω και ταιριάζουν). Μάλιστα, επειδή τα κλαδιά αντέχουν πολύ περισσότερο, όταν μαραθούν τα λουλούδια τα αντικαθιστώ με φρέσκα, αφού ξεβγάλω καλά το μπολ και τα κλαδιά.

Στη φωτογραφία του καλαθιού έχω ψευτόδαφνη, Viburnum tinus και άγρια Iris unguicularis.
Η ψευτόδαφνη είναι τέλεια τέτοια εποχή, γιατί ενώ είναι στο φουλ της άνθησής της διατηρεί ακόμα τους στιλπνούς μπλε καρπούς της.