Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Χτες, μεσημέρι. Κατεβαίνω από τις ομίχλες του Πηλίου και διασχίζω τον θεσσαλικό κάμπο, από Βόλο προς Καρδίτσα.

Πάνω μου ένας παιχνιδιάρης ήλιος, που μια κρύβεται, μια βγαίνει από τα σύννεφα. Γύρω μου τα χωράφια είναι σπαρμένα, είτε με σιτάρι, είτε με φωτοβολταϊκά!
Ξαφνικά σε μια στροφή του δρόμου, λίγο πριν τα Φάρσαλα, σε ένα χαμηλό ξεροβούνι καταμεσής του κάμπου, η πράσινη μονοτονία σπάει από έντονες λιλά λωρίδες λουλουδιών.

Σταματάω το αυτοκίνητο, παίρνω τη φωτογραφική και παίρνω τον ανήφορο φωτογραφίζοντας!
Οι συστάδες των λουλουδιών καταλαμβάνουν την περιοχή μεταξύ του χερσότοπου και της βραχώδους κορυφής! Όσο ανεβαίνω, τόσο "ανεβαίνω"!
Αισθάνομαι ότι βρήκα την Άνοιξη και πάω να τη συναντήσω!

Η ανηφόρα είναι απότομη και φτάνω στην πρώτη συστάδα ξέπνοος. Είναι βιολέτες! Άγριες βιολέτες! Πολλές! Αμέτρητες!! Οι μέλισσες τις τρυγάνε, ζουζουνίζοντας. Αυτό που αισθάνομαι μόνο μια λέξη μπορεί να το περιγράψει: Ανοιξηεμπαμέσαμου!!!!!

Σημείωση: Γυρνώντας στο σπίτι με βάση τις φωτογραφίες και το βιβλίο "Τα ενδημικά φυτά της Ελλάδας" του Γιώργου Σφήκα εντόπισα ότι τα φυτά που είδα είναι της οικογένειας Malcolmia, τυπικό Μεσογειακό είδος, που ξεκινά ανθοφορία από τα μέσα Φεβρουαρίου. Ένας προάγγελος της Άνοιξης!