Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

«Κούλουμα δεν γίνονται χωρίς τον ταραμά», πάει και τέλειωσε.
Όλα τα άλλα είναι απλώς οι ακόλουθοι, η αυλή Της: και τα κυδώνια και τα μύδια, τα χταπόδια και οι καραβίδες (αν έχουμε φουσκωτό πορτοφολάκι) και τα τουρσιά, οι βολβοί και οι τσίροι. Παννόστιμα όλα και δελεαστικότατα. Σκεφθείτε όμως ένα τραπέζι χωρίς την βασίλισσά του, ένα κάλεσμα χωρίς οικοδεσπότη. Άδειο και λειψό.

Κι αν έχω περάσει Καθαρές Δευτέρες χωρίς ίχνος εορταστικής διάθεσης... όπου το μόνο ψαροειδές ήταν η σκονισμένη κονσέρβα τόνου, χωμένη στο ντουλάπι. Εκεί παρενέβαινε ως δια μαγείας πάντα, το πολύτιμο βαζάκι της μαμάς. Σ’ αυτό ομνύουμε όλοι.

Η ταραμοσαλάτα της μαμάς μου

Μία παρασπονδία κάνω ως κόρη που δεν δέχεται ποτέ απολύτως τις συμβουλές της μητρός της.
Αντί για καλαμποκέλαιο που χρησιμοποιεί η αθώα περί τα λάδια μαμά μου, εγώ ως γκρούπι Βασίλη Φραντζολά, προτείνω κανονικό λάδι. Εκτός βέβαια κι αν βρει κανείς καλαμποκέλαιο ψυχρής έκθλιψης.

Τρίβουμε πολύ πολύ ψιλό το κρεμμύδι και το σουρώνουμε καλά, να μην έχει το νερό του. Στο καλό μας ξύλινο γουδί δουλεύουμε αναμειγνύοντας το κρεμμύδι με τον ταραμά. (Αυτή τη διαδικασία μπορούμε να την κάνουμε και στο μούλτι).

Μουσκεύουμε καλά το ψωμί, το στίβουμε πολύ πολύ σφικτά και πετάμε τις κόρες (στα πουλιά του παραθύρου μας, όπως έχουμε πει).

Στο γουδί (ή σε μεγάλο μπολ με τη βοήθεια του μίξερ χειρός) αναμειγνύουμε τον ταραμά-κρεμμύδι με το ψωμί. Ρίχνουμε σταδιακά το λεμόνι, δοκιμάζοντας κάθε τόσο.
Στο τέλος μπαίνει κι αυτό σιγά σιγά το λάδι. Μικρά διαλειμματάκια για δοκιμές- ελέγχους περισσότερο από απαραίτητα: Κρί-σι-μα. Μπορεί να χρειαστεί λιγότερο λάδι, περισσότερο λεμόνι, η γλώσσα σας θα αποφασίσει.

Ανάλαφρη, αφράτη, να τσιμπάει λιγάκι.

Κρίσιμα σημεία: 1. να 'ναι κατάξερο το ψωμί, 2. στίψιμο πολύ καλό, 3. συνεχείς δοκιμές κατά την προετοιμασία: εκτός από την υφή, η γεύση στηρίζεται και στην αναλογία λεμονιού - λαδιού που πρέπει να την ελέγχουμε κάθε τόσο.