Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Μέρες που είναι, βουνά από γαρίδες καταναλώνονται. Υπάρχει και η δικαιολογία της νηστείας...

Τα κεφάλια και τα κελύφη όμως τι τα κάνουμε; Τα πετάμε; Προς Θεού! Κάνουν τον πιο νόστιμο ζωμό που μπορείς να φανταστείς. Και πιστέψτε με, ένα ριζότο μαγειρεμένο με τέτοιο ζουμί, απογειώνεται.
Το φτιάχνω κάθε φορά που καθαρίζω γαρίδες στο σπίτι. Κι αν δεν μου χρειάζεται εκείνη τη στιγμή, το φυλάω για αργότερα. Η κατάψυξη να είναι καλά!

Ζωμός γαρίδας

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βάζω λίγο λάδι, ίσα-ίσα να καλύψει τον πάτο, και μόλις ζεσταθεί σοτάρω το κρεμμύδι για 1-2 λεπτά. Προσθέτω τα κελύφη και τα κεφάλια και τα σοτάρω ανακατεύοντας με μια κουτάλα μέχρι να γίνουν ροδοκόκκινα. Σβήνω με το ποτηράκι το κονιάκ και αφήνω ένα λεπτό να εξατμιστεί το αλκοόλ. Προσθέτω δυο λίτρα νερό (περίπου 7 νεροπότηρα), το θυμάρι, μερικούς κόκκους πιπέρι και το κάρδαμο.

ΔΕΝ βάζω αλάτι - προτιμώ να είναι ανάλατοι οι ζωμοί ώστε να αλατίζεται το φαγητό στο οποίο θα χρησιμοποιηθούν αναλόγως των υλικών και των αναγκών του. Το αφήνω να πάρει βράση, χαμηλώνω τη φωτιά, μισοσκεπάζω την κατσαρόλα και το αφήνω να σιγοβράσει μέχρι να μείνει ο μισός ζωμός. 
Τον σουρώνω και τον χρησιμοποιώ για να φτιάξω τα πιο νόστιμα ριζότο ή βράζω μακαρόνια μέσα σ’ αυτό το ζουμί.

Αν πάλι δεν πρόκειται να τον χρησιμοποιήσω κατευθείαν, τον αφήνω να κρυώσει, τον μεταγγίζω σε μπουκάλια ή σε σακουλάκια που κλείνουν αεροστεγώς και τον φυλάω στην κατάψυξη.