Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όταν ακούω τη μαγειρική να παρομοιώνεται με την αγάπη, ο νους μου πάει στα προάστια της Βοστώνης, όπου η ηλιόλουστη κουζίνα της Μαίρης είναι μια ζεστή ανοιχτή αγκαλιά. Δεν υπάρχει έλληνας φοιτητής που να έχει περάσει από τα πάμπολλα πανεπιστήμια της περιοχής, που να μην έχει ζήσει τη θαλπωρή της φιλοξενίας της και τα ανεξάντλητα πιάτα φαγητού απ την πατρίδα. Διστάζω να αποκαλέσω την εμπειρία γαστρονομική, γιατί τελικά το φαγητό ήταν μόνο το μέσο. Όσο νόστιμο και αν ήταν, αυτό που έμενε στη μνήμη ήταν η ζεστασιά και η αφθονία της αγάπης.

Η Μαίρη είναι από τις σπάνιες γυναίκες που τα κατάφεραν όλα: Μεγάλωσε τέσσερα καταπληκτικά παιδιά που όλα διαπρέπουν, ανέβηκε στην κορυφή του κλάδου της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με έδρα σε μεγάλο πανεπιστήμιο, χάρισε στα σχολεία της Ελλάδας και της Αμερικής δασκάλες με κατάρτιση και πάθος και έκανε ευτυχισμένο τον άντρα της ζωής της, τον ξάδελφο μου τον Δημήτρη, επιφανή ακαδημαϊκό, γοητευτικό και... δύσκολο, ο οποίος τώρα της το ανταποδίδει με περίσσια στοργή.

Το σπίτι της πάντα ανοιχτό σε όλους, όχι μόνο στα μεγάλα αποκριάτικα πάρτι που άφησαν εποχή, αλλά σε γιορτές, Κυριακές και καθημερινές, με κουβέντα και γέλια και μουσική και χορό, και πάντα κάτι να κοχλάζει στην κατσαρόλα ή να ψήνεται στο φούρνο γεμίζοντας το σπίτι ευωδιές. Σου μιλάει για τον Γκαρσία Μάρκες, και τα κατορθώματα των εγγονιών, και τις εκπτώσεις του Filene’s, καθώς τυλίγει τριακόσια ντολμαδάκια.

Από την αγαπημένη της Σίφνο, όπου περνούν τα καλοκαίρια τους πάνω από πενήντα χρόνια τώρα, φέρνει τσουκάλια και συνταγές που μοιράζει γύρω. Τα ρεβίθια τα σιφνέικα που φτιάχνω και που αγαπούν όλοι μου οι φίλοι, δεν τα έχω φάει ποτέ στη Σίφνο... μόνο στη Βοστώνη.

Τα σιφνέικα ρεβίθια της Μαίρης

Υλικά

Οδηγίες
Το προηγούμενο βράδυ βάζουμε τα ρεβίθια σ’ ένα βαθύ μπολ με 1 λίτρο νερό και τη σόδα καλά διαλυμένη. Τέσσερις ώρες πριν απ' την ώρα του φαγητού τα ξεβγάζουμε πολύ καλά με μπόλικο νερό, τα στραγγίζουμε και τα βάζουμε σε πήλινο τσουκάλι με καπάκι. Προσθέτουμε αλατοπίπερο και τα ανακατεύουμε καλά. Ρίχνουμε αρκετό νερό ώστε να καλύψει τα ρεβίθια περίπου 2-3 πόντους.

Απλώνουμε από πάνω τους τα κρεμμύδια σε παχύ στρώμα (4-5 πόντους). Χύνουμε το λάδι σε όλη την επιφάνεια των κρεμμυδιών. Σκεπάζουμε και βάζουμε σε προζεσταμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 15 λεπτά και μετά χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία  στους 160. Στις δυόμιση περίπου ώρες σηκώνουμε το καπάκι να δούμε τι γίνεται. (Ο κάθε φούρνος έχει τις ιδιοτροπίες του γι' αυτό πρέπει να ελέγχουμε.) Πρέπει να έχει μειωθεί πολύ το υγρό και η επιφάνεια να έχει αρχίσει να ροδίζει.

Αν έχει ακόμα πολύ υγρό και δεν άρχισε να ροδίζει αυξάνουμε τη θερμοκρασία στους 175 βαθμούς.
Αν έχει εξατμιστεί όλο το υγρό προσθέτουμε μισό με ένα φλιτζάνι ζεματιστό νερό. Ψήνουμε για μία ακόμη ώρα. Είναι έτοιμα όταν έχουν ροδοκόκκινη καραμελωμένη κρούστα και λίγο ζουμάκι.
Ταιριάζουν ωραία με λάχανο και καρότο σαλάτα (στο ίδιο πιάτο).

Δείτε τη συνταγή μεταφρασμένη στα αγγλικά εδώ.