Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αυτή η εποχή, είναι ακριβώς στην μέση από δύο λατρεμένους κόσμους: εκείνου της παραμονής των Χριστουγέννων και εκείνου του αυγουστιάτικου φεγγαριού, που οι μνήμες και τα όνειρα ενώνονται με αφρό σαμπάνιας.

Μέσα σε flute glass για προπόσεις αισιοδοξίας τις γιορτές και μέσα σε coupé αμαλγαμαρισμένος σε sorbet για να σβήσει την κάψα του ήλιου, τις καλοκαιριάτικες νύχτες, όταν ο μέγας πάει για ύπνο.
Είναι η εποχή που όλοι οι χυμοί εκκολάπτονται, άλλοι στο χώμα, άλλοι στα μπουκάλια και άλλοι στο μυαλό μας... Οι σκέψεις για όταν έρθουν τα παιδιά πάλι εδώ, είναι πολλές, ανάκατες με θύμησες νοσταλγικές και αργές.

Ανάγκη λοιπόν για όνειρα καλοκαιρινά, κεφάτα και ζωηρά, στην βεράντα της πρώτης φετινής ζεστής βραδιάς. Ένα καλό sorbet au champagne στο ξημέρωμα θα έχει κάτι από άρωμα καλοκαιριού, κι ας είναι ακόμη, πικρά νωρίς και άγουρο από την μοναξιά.
Εδώ στη βεράντα στη μία τη νύχτα, αντικρίζοντας το σκοτάδι του κτήματος, σύμπαντος - όπως θα έλεγε και ο μικρός πρίγκιπας - είμαι στον αστεροειδή Β612 και καμιά αλεπού δεν σου φέρνει sorbet au champagne τουλάχιστον πριν βγει ο αυγερινός.

Άμα θέλω κάτι όμως, το ΘΕΛΩ !
Αν έχω λοιπόν

τότε έχω τον κόσμο όλο!

Εμπρός λοιπόν να σημάνουν οι προγόνοι...

Ξυπνάς βάναυσα τις δυο ξύλινες παγωτομηχανές Reliance Husqvarna των 124 ετών, τραβάς την ζυγαριά με τις λίτρες, τον παγοκόφτη, το βάζο με το χοντρό αλάτι για να ρίξεις τη θερμοκρασία στον κάδο του πάγου, τον φακό για να μαζέψεις φρέσκα λεμόνια και kum quat και φέρνεις με προσοχή την κοπέλα από την κάβα, μη σπάσει, μιας και είναι γεννημένη το 1996, από καλό σπίτι και μιλά και γαλλικά.

Έβαλα λοιπόν τη σαμπάνια, τη ζάχαρη και το ξύσμα σε μια κατσαρόλα και αφού τα έβρασα έτσι ώστε η ζάχαρη να διαλυθεί εντελώς, το κατέβασα από τη φωτιά. Μετά, για να κρυώσει πιο γρήγορα, μέσα σε ένα ανοξείδωτο μπολ, που είναι με την σειρά του μέσα σε ένα άλλο μπολ, με πολύ παγωμένο νερό, πρόσθεσα τον χυμό από κουμ κουάτ, τον χυμό λεμονιού και ανακάτεψα μέχρι το μίγμα να γίνει ψυχρό. Το έβαλα τότε σε ένα κλειστό σκεύος μέσα στον καταψύκτη για να μη πάρει μυρωδιά από αλλά φαγητά για καμιά ώρα, πριν αρχίσει να γυρίζει με την μανιβέλα μέσα στο ταμπούρο της παγωτομηχανής.

Το 13% αλκοόλη που έχει η σαμπάνια δεν την αφήνει να παγώσει εύκολα- θέλει πιο χαμηλά από τους 0°C. Το τρικ λοιπόν είναι να βράσει η σαμπάνια με τη ζάχαρη ώστε να εξατμιστεί το αλκοόλ και το sorbet να μπορέσει να παγώσει σε πιο ψηλές θερμοκρασίες. Μια χαρά! Ταιριάζουν οι χυμοί του κου κουάτ και του λεμονιού με τους τόνους εσπεριδοειδών της σαμπάνιας, ταιριάζει και η μουσική, ταιριάζουν και οι αλανιάρες βόλτες που κόβουν τ’ άστρα του ουρανού - όσο παγώνει το sorbet - ενώ κρατώ μέσα στην νύχτα και στα χέρια μου, ένα ποτήρι με τον απελευθερωμένο κίτρινο, με χρυσές ανταύγειες, θυμό του ήλιου.

Η libération της Dom Perignon Vintage του 1996 άρπαξε αμέσως τις νυχτιάτικες φωταύγειες και τις δίνει σε λεπτά και κοφτερά αρώματα: άσπρο ροδάκινο, λεμόνι γλασέ, βανίλια, πραλίνα, άσπρο πιπέρι σε ένα σώμα τεταμένο κάνοντας σε να βλέπεις το ένα flute διπλό... Δίπλα το Champagne Coupe με το sorbet θέλει να φιληθεί, ιδρώνοντας το ποτήρι από την αγωνία. Η νύχτα φεύγει, σε λίγο θα είναι πάλι χθες... ποιος αλήθεια μπορούσε να πιστέψει ποτέ, ότι απαραίτητο συστατικό σε μια μεταμεσονύχτια επιτυχημένη συνταγή sorbet θα ήταν η προσθήκη από εκατοντάδες τριζόνια και από έναν κούκο...

[Ο Περικλής Λάσκαρις ζει στην Κέρκυρα και είναι αρχιτέκτων]