Τα μαύρα μάτια σου: ωδή στα μαυρομάτικα

της Αναστασίας Λαμπρία 8 Απριλίου 2013 • Συνταγές • φασόλια, μαυρομάτικα, κασσουλέ

Μέχρι κι ο καιρός σήμερα με τα ναζάκια του και τις σταγόνες με οδηγεί σε μαγειρέματα λιγότερο εαρινά. Αλλά κι ο ήλιος να 'ταν εδώ και να 'λειπε η βροχούλα, εσχάτως προσπαθώ να ανακτήσω όλον τον χαμένο χρόνο στη σχέση μου με τα όσπρια. Ένα από τα καθημερινά βασανάκια της παιδικής ηλικίας (ποιο μικρό παιδί συμπαθεί φασόλια και ρεβύθια;) προϊόντος του πανδαμάτορος (λέμε τώρα) εξελίσσεται με μαγικό τρόπο σε πιάτο που το αναζητάς. Νά 'ναι η γήινη γεύση του; Νά 'ναι ότι μάθαμε άλλους τρόπους να τα ετοιμάζουμε πέρα από τους καθιερωμένους, οικογενειακούς; Τα μαυρομάτικα φασόλια έχουν και μια επιπλέον τσαχπινιά, ένεκα των τσακίρικων οφθαλμών τους.
Σφυρίζω Μανώλη Αγγελόπουλο λοιπόν και ετοιμάζω:

Μαυρομάτικα να θυμίζουν κασσουλέ
για 4-6 καλά πιάτα

2 φλιτζάνια μαυρομάτικα (στο νερό για 6-8 ώρες)
1 ξερό κρεμμύδι
3 σκελίδες σκόρδο
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
1 δαφνόφυλλο
1κουταλιά νιφάδες πιπεριάς καυτερής
2 μικρά καρότα
1 κλωνάρι σέλερι
αλάτι και πιπέρι
3 φλιτζάνια λευκό κρασί
2 φλιτζάνια νερό
400 γρ. λουκάνικο χωριάτικο (για όσους αρτίζονται)
½ φλιτζάνι κρέμα
12 τοματίνια
18 ελιές καλαμών
2 κουταλιές πελτέ ντομάτας
1 κουταλιά μπουστάρδα δυνατή τύπου Dijon
ελάχιστη ζάχαρη
1 χούφτα φασκόμηλο

Μετά το μούλιασμα σε νερό τα φασόλια θα ’χουν διπλασιάσει τον όγκο τους και από 2 φλιτζάνια θα 'ναι πια τέσσερα!

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα περνάμε από τη ζεστή απλωτή κατσαρόλα με λίγο ελαιόλαδο, μαζί με τα δαφνόφυλλα και τις νιφάδες της πιπεριάς. Χρυσίζουν; Τότε τους προσθέτουμε καρότο και σέλερι (κομμένα κι αυτά όχι πολύ λεπτά), ρίχνουμε και τα σουρωμένα μαυρομάτικα και αφού τα φέρουμε δυο-τρεις γύρους σβήνουμε με το άσπρο κρασί (2 ποτήρια). Προσθέτουμε και το νερό (2 ποτήρια ακόμη) και αλατίζουμε καλά.

Κλείνουμε καλά με το καπάκι και μαγειρεύουμε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά για 45 λεπτά περίπου. Διακόπτουμε για λίγο: προσθέτουμε το τελευταίο ποτήρι κρασί, τον πελτέ, την κρέμα, ελάχιστη ζάχαρη, τη μουστάρδα, τα ντοματίνια και τις ελιές. Ξεχάσαμε το λουκάνικο; όχι βέβαια! αφού έχει πάρει χρώμα στο παρακείμενο τηγανάκι το στέλνουμε κι αυτό στην παρέα του κασσουλέ.

Είκοσι λεπτά πια απομένουν, ίσως και λιγότερα. Τα φασόλια μας πρέπει να γίνουν βελούδινα αλλά όχι πουρές! Τελευταία στιγμή τους δίνουμε την καταληκτήρια πινελιά με το κομμένο, από τα χέρια μας, φασκόμηλο, ανακατεύουμε μαλακά και πιπερίζουμε λιγάκι.

Έχουμε φροντίσει για καλό χωμί και αντάξιο κόκκινο κρασί.

(Την επόμενη φορά λέω να καταφύγω στον φούρνο για την τελική ετοιμασία και με λίγα ψυχουλάκια στην κορυφή να το γρατινάρω)

[Συνταγή και φωτο από: underthealmondtree.com]