Μελιτζάνες φουρνιστές και ουχί τηγανητές

της Αναστασίας Λαμπρία 3 Ιουλίου 2013 • Συνταγές • μελιτζάνες, ντομάτες, μυζήθρα

Πόσο μ’ αρέσει πώς μεταμορφώνονται! Παχουλές και φουσκωτές, μακριές και στραβές, νυμφευμένες ή ανεξάρτητες, μαβιές ή λευκές, πιτσιλωτές και λείες… Κι όσο για τη γεύση και την υφή τους;
Και να γλυκίζουν ξέρουν και να πιπερίζουν. Και να ντύνονται κρούστα (βλέπε τηγανητές) και να λιώνουν σε πουρέ (βλέπε χουνκιάρ). Και να μυρίζουν καπνό (ψήσε σε μαντέμι ή σε φλόγα) και να μοσχοβολούν καλοκαίρι. Να, αυτό το τελευταίο προσπάθησα τις προάλλες:

Μελιτζάνες φουρνιστές με ντομάτα και τυρί

10-12 μελιτζάνες τσακώνικες
αλάτι
1/2 φλυτζ. ελαιόλαδο
2 -3 κρεμμύδια ξερά
6 ψωμομένες ώριμες ντομάτες
1 δαφνόφυλλο
φρέσκο θυμάρι (1 κουταλιά περίπου)
φρέσκος βασιλικός (μια χουφτίτσα)
μυζήθρα φρέσκια (10 κουταλιές)

Αφού κόψω κατά μήκος τις μελιτζάνες στα δύο, τις αφήνω με αλάτι σε σουρωτήρι για ένα 20λεπτο περίπου, αν και η φίλη μου «καροτού-μελιτζανού» στη λαϊκή της Ξενοκράτους από όπου τις προμηθεύτηκα, με προειδοποίησε ότι δεν είναι απαραίτητο το ξεπίκρισμα.
Ανάβω και τον φούρνο στο 220 στο γκριλ, να ζεσταίνεται ώστε να τις υποδεχθεί.

Τις ξεπλένω κάτω από τη βρύση, τις στεγνώνω καλά και τις απλώνω στη σχάρα του φούρνου.
Με ένα πινέλο τις αλείφω με λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι. Τις φουρνίζω, όχι πολύ ψηλά αλλά στο κέντρο σχεδόν του φούρνου, γυρνώντας τις μετά και τούμπα, μέχρις ότου ξανθύνουν και μαλακώσουν
(περί το 20λεπτο).

Όση ώρα οι μελιτζάνες παίρνουν χρώμα ετοιμάζω τη σάλτσα. Το κρεμμύδι ροδίζει στο λάδι, ντομάτες ξεφλουδισμένες και κομμένες (αν δεν έχω στη διάθεσή μου καλές φρέσκιες, βάζω ντοματάκια Κύκνος που τα κόβω εγώ τελευταία στιγμή), αλάτι, πιπέρι, η δάφνη, φρέσκο θυμάρι. Να πάρει λίγες βράσεις θέλω, μόλις να ανακατευθούν οι μυρωδιές. Πριν να κλείσω τη φωτιά προσθέτω τον βασιλικό.

Άπαξ και οι μελιτζάνες μαλάκωσαν και πήραν χρώμα και από τις δύο πλευρές τις τοποθετώ σε ένα μεγάλο ταψί απλωμένες με άνεση. Από πάνω τους, έρχεται κουταλιά κουταλιά η σάλτσα. Το τυρί δεν το βάζω από την αρχή, θέλω να διατηρηθεί ζωντανό. Φουρνίζω στο 200, στη μέση του φούρνου για μισή ώρα, και τότε πάλι κουταλιά - κουταλιά προσθέτω τη φρέσκια μυζήθρα (εν προκειμένω ξεκινούσα για φέτα, αλλά στον Καρατζά της Αθηνάς, όπου προμηθεύομαι εξαιρετική βουτυράτη φέτα, βρήκα την φρέσκια μυζήθρα όχι εντελώς ανάλατη και είπα να την δοκιμάσω – ορθώς έπραξα).