Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για αιώνια εφήβους

της Αναστασίας Λαμπρία 4 Ιουλίου 2013 • Συνταγές • μακαρονάδα, τυριά

Οι αιώνιοι έφηβοι πεινούν διαρκώς. Όχι για ό,τι κι ό,τι όμως. Έχουν αποκτήσει καλό γούστο στο φαγητό αλλά μένει άσβηστο το πάθος τους να χορτάσουν. Έχουν άριστους τρόπους στο τραπέζι αλλά συμβαίνει να καταβροχθίζουν και όρθιοι με ένα πηρούνι μόνο, μέσα από την κατσαρόλα. Μετρούν τις ομελέτες δύο - δύο και τα κεφτεδάκια με τους λόφους. Με έναν αιώνιο έφηβο είχα μοιραστεί προ ετών, στις Ροβιές της Εύβοιας, ένα τελάρο μπαρμπουνάκια - δεν υπήρχε άλλη μονάδα μέτρησης.
Η σημερινή μακαρονάδα, χορταστική και πλούσια, σ’ αυτούς απευθύνεται.
Τρώγεται τέλεια μετά από γερό ξενύχτι.

Μακαρονάδα με κρέμα τυριών και υποψία σπανακιού

για 4-6 (σώφρονες)

Για τη σάλτσα των τυριών

1 φλιτζάνι τυρί τύπου κατίκι
½ φλιτζάνι γιαούρτι (2 ή 5%)
¾ φλιτζανιού φρέσκο γάλα
½ φλ. παρμεζάνα τριμμένη
2-3 κουταλιές ροκφόρ ή υποκατάστατο του blue cheese
1/4 φλιτζ. γλυκιά γραβιέρα τριμμένη
2-3 σκελίδες σκόρδο (προαιρετικά)

200 gr. σπανάκι (αποψυγμένο και καλά στραγγισμένο, φρέσκο δεν υπάρχει τέτοια εποχή)
μισό κουταλάκι του γλυκού μπούκοβο
500 γρ. λινγκουίνι ή σπαγκέτι
1 κουταλιά αλάτι

Δεν θέλει πολλά - πολλά, ακόμη κι ένας πεινασμένος έφηβος μπορεί να την ετοιμάσει:
Όλα τα υλικά για τη σάλτσα (τυριά, γάλα, γιαούρτι) συναντώνται μέσα στο μούλτι ή σε άλλη μηχανή κουζίνας, ανάλογη. Αναδεύονται, τρίβονται, λιώνουν μέχρι να αποκτήσουν ενιαία, μαλακή υφή.

Αμέσως μετά μπαίνουν σε βαθύ τηγάνι κι εκεί προστίθεται και το σπανάκι, στραγγισμένο και ψιλοκομμένο. Σε χαμηλή φωτιά για 2 λεπτά, να αρχίσουν να ζεσταίνονται μόλις και να αναμείνουν την έλευση της βρασμένης πάστας.

Η πάστα βράζει σε αλατισμένο νερό κατά τα γνωστά. Δεν παραβράζει, 1 λεπτό λιγότερο από την ώρα που αναγράφεται στη συσκευασία της. Κρατάμε πάντα στην άκρη ένα ποτήρι από το νερό, δια παν ενδεχόμενο.
Στο βαθύ τηγάνι έρχεται στην παρέα και το μακαρόνι και μένουν μαζί, 3 - 4 λεπτά, έως ότου αρχίσει να πήζει πολύ η κρέμα και να έχει αγκαλιάσει καλά τα ζυμαρικά. Αν μας φαίνεται ότι αρχίζει να στεγνώνει ρίχνουμε λίγο από το καυτό νερό των μακαρονιών που έχουμε κρατήσει (αυτό είναι πάντα το ενδεχόμενο).

Το μπούκοβο, τελευταία κίνηση, ανεβάζει την ένταση.

Υ.Γ.: Τα ζυμαρικά ολικής άλεσης είναι σαφώς νοστιμότερα. Και χρωματικά ακόμη, πιο ενδιαφέροντα.