Το φρούτο των «ψαγμένων»: τζάνερα
Η συζήτηση στην παρέα περί φρούτων. Ποιο είναι το αγαπημένο φρούτο του καλοκαιριού; Άλλη μιλάει για τα βασιλικά σύκα, άλλος για τα γλυκά πεπόνια, ο τρίτος για τα σταφύλια (κατά προτίμηση χωρίς κουκούτσια), ο τελευταίος λέει «καλοκαίρι χωρίς καρπούζι γίνεται;».
Σήμερα θα ήθελα να σας παρουσιάσω τους παρίες του φρουτοβασιλείου, τα χαμίνια των χωραφιών, τα τζάνερα! Τι εστί τζάνερο; Παντελώς άγνωστο στους περισσότερους. Άλλοι τα ξέρουν σαν κορόμηλα, τζερνίκια ή μπουρνέλλες. Είναι μια μεγάλη οικογένεια δένδρων του γένους prunus, καθώς δε είναι αυτοφυή, υπάρχουν χιλιάδες παραλλαγές τους. Οι καρποί τους ξεκινούν από πράσινοι και ξινοί και, όταν ωριμάζουν, είτε παραμένουν πράσινοι είτε γίνονται κίτρινοι ή κόκκινοι ή κιτρινοκόκκινοι ή μπορντώ ή ροζ ή... είπαμε, πολλές οι παραλλαγές! Από γεύση είτε παραμένουν ξινοί είτε γλυκαίνουν αρκετά είτε γίνονται ολόγλυκοι. Από υφή; Kαι εδώ μεγάλες διαφορές στην ωριμότητα, από νερουλά έως «τριζάτα» σκληρά!
Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι το φρούτο του καλοκαιριού για τους ψαγμένους! Είναι αυτοφυές, δεν χρειάζεται καλλιεργητικές φροντίδες, δεν ψεκάζεται γιατί δεν αρρωσταίνει, τρώγεται από άγουρο έως υπερώριμο και κυρίως δεν είναι προβεβλημένο και δήθεν! Για να το φας πρέπει να το μαζέψεις ή να σου το δώσει πεσκέσι πρόσωπο αγαπημένο. Τα τζάνερα δεν δροσίζουν μόνο, γίνονται και καταπληκτική μαρμελάδα ή ζελέ αλλά και συμμετέχουν σε μαρμελάδες καλοκαιρινών φρούτων δίνοντας όγκο.
Παλιά τα τζάνερα ήταν δημοφιλή - τουλάχιστον στη Θεσσαλία (που ξέρω). Οι νοικοκυρές τα χρησιμοποιούσαν άγουρα στο φαγητό αντί για λεμόνι, που δεν υπήρχε. Ώριμα τα ξέραιναν στον ήλιο για τη χειμωνιάτικη κομπόστα (χοσάφι). Τώρα, στην εποχή του δήθεν και της ελάχιστης προσπάθειας, έχουν ξεπέσει. Πάντα ήθελα να γράψω για τα τζάνερα. Μικρός στην Καρδίτσα η αγαπημένη μου ανοιξιάτικη δραστηριότητα ήταν να ανεβαίνω στις (ξένες) κορομηλιές και να τα τρώω πράσινα, σκέτη χολή, και να γίνομαι καταπράσινος.
Τώρα στο κτήμα μου στην Τσαγκαράδα έχω 5 τζανεριές, οι 3 αυτοφυείς και οι δυο από την ποικιλία “βολιώτικο κορόμηλο”. Ξεκινάν να ωριμάζουν από τον Ιούνιο έως το τέλος Αυγούστου. Αν βάλουμε και τα γειτονικά, ποτέ δε λείπουν τα τζάνερα από το πρωινό μας αλλά και από τις μαρμελάδες μας!
Ζελέ τζάνερο
Υλικά
- τζάνερα
- ζάχαρη
- λεμόνι
Παρασκευή
Μαζεύουμε τα τζάνερα (τρώγοντας αρκετά την ώρα που τα μαζεύουμε). Τα πλένουμε καλά και τα βάζουμε στην κατσαρόλα ολόκληρα με λίγο νεράκι. Βράζουμε σιγά - σιγά ανακατεύοντας να μην κολλήσουν, έως ότου λιώσουν εντελώς.
Όταν κρυώσουν, περνάμε από το τρυπητό και παίρνουμε τον χυμό και την πούλπα του φρούτου, πετώντας κουκούτσια και φλούδες που θα μείνουν στο τέλος. Βάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε ζάχαρη. Εγώ βάζω μισό κιλό ζάχαρη για κάθε κιλό πούλπα. Παίζει ρόλο πόσο γλυκά είναι τα φρούτα. Βράζουμε έως ότου δέσει, ρίχνουμε χυμό λεμονιού και βάζουμε στα βάζα.
Δοκιμάστε να συνδυάσετε τζάνερα και βατόμουρα ή τζάνερα και ροδάκινα.