Η μεταμόρφωση των αδικημένων
Έχω βαλθεί να αποκαταστήσω την τιμή τους, δεν εξηγείται αλλιώς. Τα κοίταζα στή λαϊκή την Παρασκευή, στιχισμένα, με το χαρούμενο κιτρινωπό λοφίο τους (γι' αυτό θα μιλήσουμε άλλη μέρα), το φρέσκο πράσινο χρώμα της περιβολής τους, και τα θαύμαζα: πόσο σχεδιαστικά τέλεια, και χρωματικά, αισιόδοξα. Πώς μπορείς να καταδικάζεις λοιπόν αυτό το τόσο τρυφερό και ευγενικό στην ταπεινότητά του ζαρζαβατικό στον άχαρο ρόλο του πλαδαρού συνοδευτικού σε ένα μονότονο πιάτο δίαιτας (ή στην καταθλιπτική εκδοχή των γεμιστών, με αυγολέμονο); Ποτέ! Εγερθείτε από τον πάγκο της μονοτονίας καλά μου στρατιωτάκια και αποδείξτε τις δυνατότητες σας.
Εκδοχή 1η: γκρατιναρισμένα, με μυρωδικά και τυρί
- 4 μεσαίου μεγέθους κολοκύθια, κομμένα κατά μήκος
- ελαιόλαδο καλό
- ½ φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα
- 1-2 κουταλιές ρης σούπας θυμάρι και δεντρολίβανο
- αλάτι και πιπέρι
Αναβούμε τον φούρνο (πάνω-κάτω) στο 220. Με ενα πινέλο λαδώνουμε τα κολοκυθάκια από όλες τις πλευρές και τα αραδιάζουμε στη λαμαρίνα του φούρνου αφού πρώτα την καλύψουμε με χαρτί φούρνου. Αλατοπιερώνουμε. Αναμειγνύουμε το τυρί με τα βότανα και πασπαλίζουμε καλά κάθε κομμένο κολοκύθι. Ψήνουμε για 15 λεπτά στη μεσαία θέση του φούρνου και μετά, για 5 λεπτά ακόμη ανεβάζουμε το ταψί στην επάνω θέση και γκρατινάρουμε τα κολοκυθάκια στο γκριλ ώστε να να λιώσει καλά και να πάρει καστανόχρυσο χρώμα το τυρί. (Με το τυρί μπορούμε να παίξουμε όσο θέλουμε: γιατί όχι και κατσικίσιο;)
Εκδοχή 2η : στην κατσαρόλα με ντομάτα, φέτα, δυόσμο
- 1 κιλό φρέσκα, μικρά κολοκυθάκια
- 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
- 2 σκελίδες σκόρδο
- 2-3 κόκκινες, γινωμένες ντομάτες
- φρέσκο δυόσμο
- μισό φλιτζάνι ή και παραπάνω τυρί φέτα, σε κομματάκια ή λιωμένη με το πηρούνι
- αλατοπίπερο
Στα γρήγορα κόβω τις άκρες από τα κολοκύθια, τα πλένω κάτω από νερό τρεχούμενο και τα κόβω σε ροδέλες παχουλές. Σε βαθύ τηγάνι με καπάκι ζεσταίνω το λάδι. Μόλις κάψει ρίχνω τα κομμένα κολοκύθια και τα φέρνω βόλτες μέχρι να πάρουν χρώμα. Μόλις μαραθούν κι αρχίσουν να χρυσίζουν ρίχνω και το σκόρδο ψιλοκομμένο ή λιωμένο. Αλατίζω, πιπερίζω.
Ξανθισμένα άπαξ τα κολοκυθάκια, αναζητούν την παρέα της ντομάτας. Τη ρίχνω, χαμηλώνω τη φωτιά, κλείνω το καπάκι και τα αφήνω για 5-6 λεπτά. Τότε, ρίχνω τη φέτα να πάει παντού, ρίχνω και το δυόσμο και αφήνω για 3 λεπτά ακόμη μέχρις ότου η φέτα αρχίσει να λιώνει για τα καλά και όλα τα αρώματα αναμειχθούν. Άλλη μια γύρα του μύλου με πιπέρι και έτοιμα.