Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Στην εργένικη, και όχι μόνο, ζωή υπάρχουν μερικές απολαύσεις που δεν υπακούν απολύτως σε εκλεπτυσμένους κανόνες, σε αυτό που ονομάζουμε savoir faire. Άλλωστε αυτή είναι, μεταξύ άλλων, η γοητεία της. Στο γευστικό κομμάτι των απολαύσεων πρωταγωνιστούν οι «γουρουνιές», οι νυχτερινές επιδρομές στο ψυγείο, οι μεταμεσονύχτιες αναζητήσεις για «κάτι γλυκό» και η, τόσο ηδονική, απόλαυση των γευμάτων της προηγούμενης νύχτας - ιδίως της πίτσας, που πάντα καταφτάνει σε περίσσεια - ως πρωινό της επομένης.

Μένοντας πιστοί λοιπόν στην ιέρεια της εργένικης πείνας, μπορούμε να της αφιερώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω για να την ετοιμάσουμε κάπως σπιτική. Ιδανικό γεύμα για τα, ασφαλώς καθυστερημένα, ξυπνήματα του σαββατοκύριακου, όταν το πεινασμένο και ξενυχτισμένο στομάχι αναζητά μια καλομαγειρεμένη λιχουδιά. Το μόνο που θα χρειαστεί να έχουμε προμηθευτεί είναι μία έτοιμη ζύμη για πίτσες - λίγο τυρί και μπέικον σίγουρα θα βρίσκονται κάπου στο ψυγείο.

Για την χορταστική, πρωινή πίτσα μας θα χρειαστούμε

Προαιρετικά, και αν μας βρίσκονται, προσθέτουμε μετά το ψήσιμό της

Μερικές φροντίδες ενώ πίνουμε τον πρώτο, αναγκαίο, καφέ: βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο, ώστε να αποκτήσει θερμοκρασία δωματίου - συνήθως μισή ώρα με 40 λεπτά αρκούν. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 250 βαθμούς και ξεκινάμε την κυρίως ετοιμασία.

Σ΄ένα ρηχό τηγάνι ρίχνουμε ελάχιστο λάδι και τηγανίζουμε τις λωρίδες του μπέικον μέχρι να γίνουν αρκετά τραγανές - όχι όμως υπερβολικά, καθώς έπεται το ψήσιμό τους. Μόλις το μπέικον είναι έτοιμο, το αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε απορροφητικό χαρτί και στη συνέχεια το κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια. 

Αλευρώνουμε ένα ρηχό ταψί, που να χωρά πάνω του άνετα η ζύμη μας. Με τα δάχτυλά μας την απλώνουμε για να αποκτήσει πάχος όχι μεγαλύτερο από δύο εκατοστά - εκτός αν δεν επιθυμούμε ιδιαιτέρως τραγανό αποτέλεσμα, οπότε την πλάθουμε λιγότερο και την αφήνουμε παχύτερη. Ρίχνουμε επιμελώς πάνω της το μισό από τριμμένο τυρί και το μπέικον. Στη συνέχεια σπάμε προσεκτικά πάνω στην ετοιμοφούρνιστη πίτσα μας τα αυγά. Κέφια και όρεξη αυξάνονται μεμιάς.

Ώρα για ψήσιμο: Κουνάμε ελαφρώς το ταψί με την πίτσα για να βεβαιωθούμε πως η ζύμη δεν έχει κολλήσει πάνω του. Αν αυτό συμβεί, βοηθάμε προσεκτικά με λίγο παραπάνω αλεύρι στα σημεία που πρέπει. Γρήγορα την φουρνίζουμε, περιμένουμε για 10 λεπτά, ανοίγουμε, περιστρέφουμε το ταψί κυκλικά και ξαναφουρνίζουμε - με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσουμε το επιθυμητό ομοιόμορφο ψήσιμο. Μόλις η ζύμη ροδοψηθεί, το τυρί λιώσει και τα αυγά δείχνουν ψημένα αλλά οπωσδήποτε ζουμερά, έφτασε η στιγμή να την ξεφουρνίσουμε. Πασπαλίζουμε με όποια μυριστικά έχουμε και επιθυμούμε: πιπέρι, μαϊντανό ή λίγο φρέσκο κρεμμύδι.

Την κόβουμε σε κομμάτια και χωρίς καμία αντίσταση ή ενοχή ανταμείβουμε τον εαυτό μας για τον κόπο του. Πιάτα και μαχαιροπίρουνα περιττεύουν, τα χέρια μας αρκούν για αυτή την απόλυτη γευστική ηδονή.