Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πόσο μ’ αρέσουν τα "μικρά τίποτα". Αυτά τα αδιόρατα κολπάκια, τα πανεύκολα, που πάραυτα αλλάζουν το κλίμα. Στο τραπέζι, στο φαγητό, ένα τσακ, μια αλλαγή τόση δα, μια εξαίρεση στον κανόνα μεταμορφώνει ένα πασίγνωστο, κοινό μαγείρεμα. Η έκπληξη, η μη αναμενόμενη επανάληψη. Να πώς θα μεταμορφώσω απόψε το “κοτόπουλο-στον φούρνο-με-πατάτες” για να μην ακούσω από τους ομοτράπεζούς μου, το αποθαρρυντικό “πάααααλι;”. Το αποτόλμησα τις προάλλες και μόνο χαρά μας επιφύλαξε.

Κοτόπουλο ψητό, καραμελωμένο και σκορδάτο

Στεγνώνω το κοτόπουλο πολύ καλά – του λόγου μου προτιμώ ολόκληρο γιατί μου φαίνεται πιο εδιαφέρουσα η ποικιλία στα κομμάτια του και το σερβίρισμα – παρουσίαση που δίνει την εντύπωση (ψευαίσθηση) γιορτινού τραπεζιού.

Ανάβω τον φούρνο στο 200 να ζεσταίνεται όσο ετοιμάζω την επικάλυψη του πουλερικού.
Σε μικρό κατσαρολάκι ζεσταίνω σε μέτρια φωτιά το λάδι και ρίχνω το σκόρδο, ψιλοκομμένο. Μόλις αρχίσει να μαραίνεται προσθέτω τη ζάχαρη, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύω μέχρι να αρχίσει να λιώνει. Μη φανταστείτε ότι θα προκύψει ρέουσα καραμέλα, αλλά αντιθέτως μια κοκκωτή πάστα. Μ’ αυτήν αλείφω το κοτόπουλο. Μέσα στο άνοιγμα της κοιλιάς του βάζω ένα λεμονάκι τρυπημένο πολλές φορές.

Φουρνίζω για δύο ώρες (ελέγχετε μετά τη 1.30 ώρα και προφανώς, αν επιλέγετε μερίδες, μειώνεται ο απαραίτητος χρόνος).

Τώρα, όσοι μπορούν να αντισταθούν στις πατάτες, καταφεύγουν σε μια γιγάντια, πράσινη, ξινούτσικη σαλάτα. Αν επιθυμείτε να υποκύψετε στην κατευναστική του στρες γοητεία του άμυλου, ψήστε μαζί με το κοτόπουλο, πατάτες, καλά λεμονισμένες. Θα γίνουν λουκούμι. (Πιθανότατα να χρειαστεί, κατά τη διάρκεια του φουρνίσματος, να προσθέσετε λίγο νεράκι στο φαγητό).