Η κατάκτηση του κολοκυθοκεφτέ
Σας έχει τύχει μια συνταγή που δεν σας πετυχαίνει ποτέ; Έτσι ήμουν εγώ με τους κολοκυθοκεφτέδες. Κάθε φορά που πήγαινα να τους φτιάξω κάτι έφταιγε, συνήθως μου διαλύονταν μέσα στο τηγάνι και τους περιμάζευα με το κουτάλι. Τελικά απηύδησα και είπα ποτέ πια, να μου λείπουν. Ευτυχώς είχα ανακαλύψει πια ότι, όποτε θέλαμε, μπορούσαμε να τους φάμε στην αγαπημένη μας ταβέρνα... και όχι απλώς κολοκυθοκεφτέδες αλλά σε υπερθετικό βαθμό.
Όταν σας λέω για την ψαροταβέρνα του Μπέλλου παρασύρομαι από τον ενθουσιασμό μου για τα «μεγάλα» ονομαστά του πιάτα, όπως το Μπιάνκο και το Χταπόδι στον φούρνο ή τα πιο ασυνήθιστα ορεκτικά, όπως η Ράζα σαλάτα. Τους κολοκυθοκεφτέδες, παρόλο που είναι κάτι που πάντα παραγγέλνουμε, καταλήγω να μην τους αναφέρω. Θα μου πείτε, χαράς το πράγμα, είναι ανάγκη να πάει κανείς στο καλύτερο εστιατόριο της Κέρκυρας για να φάει κολοκυθοκεφτέ; Μάλιστα είναι, γιατί εδώ δεν μιλάμε για έναν απλό κολοκυθοκεφτέ, μιλάμε για την τελειότητα, μιλάμε για ένα ποίημα... το καλύτερο κολοκυθοκεφτέ που έχω φάει, αφράτο, μυρωδάτο, κριτσανιστό απ' έξω και τρυφερό από μέσα.
Τελευταία, αυτοσχεδιάζοντας τηγανίτες από κολοκύθι και βρώμη, και επειδή τελειώνουν πια τα κολοκύθια του κήπου, αποφάσισα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια. Προχθές στου Μπέλλου κάθισα κάτω με την αρμόδια στο θέμα αυτό, την κυρία Λίλυ Μπέλλου, κοκκινομάλλα από το Δουβλίνο αλλά πολιτογραφημένη εδώ και μια ζωή στις Μπενίτσες, να την εξομολογήσω.
«Είναι απλοί κολοκυθοκεφτέδες», λέει αρνούμενη κάθε ιδιαιτερότητα... Τη συνταγή την πήρε εδώ και χρόνια από μια φίλη Κεφαλλονίτισσα και δεν την έχει αλλάξει από τότε. Πράγματι, τα υλικά που μου λέει είναι τα συνηθισμένα και οι αναλογίες λογικές - το μόνο που μπορεί να σκεφτεί ότι μπορεί να κάνει διαφορά είναι ότι, αφού ανακατέψει καλά όλα τα υλικά, βάζει το μίγμα στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες και το βγάζει μόνο όταν είναι έτοιμη να πλάσει και να τηγανίσει. Μπίνγκο! Το βρήκαμε... αυτό ήταν.
Πράγματι, ακολουθώντας τις οδηγίες της έκανα τους καλύτερους κολοκυθοκεφτέδες που έχω φτιάξει ποτέ. Το είπε και ο άντρας μου που είναι αυστηρός κριτής· μόνο που πρόσθεσε «Βέβαια της Λίλυς είναι ακόμα καλύτεροι!». Νομίζω θα συνεχίσουμε να τρώμε τους κολοκυθοκεφτέδες μας στου Μπέλλου.
Υλικά (για 5-μερίδες)
- 1 ½ κιλό μεσαίου μεγέθους κολοκύθια τριμμένα
- 150 γραμμάρια τυρί τύπου κεφαλογραβιέρας τριμμένο
- 1 αυγό
- 1 κρεμμύδι μικρομεσαίο ψιλοτριμμένο
- 100 γρ. φρυγανιά τριμμένη
- 2 μάτσα δυόσμο ψιλοκομμένο (χωρις κοτσάνια) ή και παραπάνω αν σας αρέσουν πολύ μυρωδάτοι
- 1 μάτσο μαϊντανό ψιλοκομμένο (χωρίς κοτσάνια)
- αλάτι (ανάλογα με πόσο αρμυρό είναι το τυρί) και φρεσκοαλεσμένο πιπέρι
- λάδι για το τηγάνισμα
- αλεύρι για το τηγάνισμα
Οδηγίες
Σε ένα σουρωτήρι βάζουμε το τριμμένο κολοκύθι ελαφρά αλατισμένο να στραγγίσει για μισή ώρα και μετά το στύβουμε. Σ’ ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε όλα τα υλικά (εκτός από το λάδι και αλεύρι βέβαια) και τα ζυμώνουμε καλά με το χέρι να διανεμηθούν ίσα παντού. Στο τέλος δοκιμάζουμε για αλάτι και προσθέτουμε, αν χρειάζεται.
Σκεπάζουμε το μπολ με μεμβράνη και το βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον τρεις ώρες (εγώ το άφησα αρκετά παραπάνω). Βγάζουμε το μίγμα από το ψυγείο την τελευταία στιγμή, πλάθουμε τους κεφτέδες και τους τηγανίζουμε σε καλό λάδι με μια πολύ ελαφριά επίστρωση από αλεύρι.
Τους σερβίρουμε αμέσως, με συνοδεία αν θέλουμε σάλτσας από γιαούρτι, αγγούρι και λίγο σκόρδο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
- Το μπουρδέτo του Μπέλλου
- Κολοκύθια τούμπανα, κουκιά μαγειρεμένα
- Κολοκυθοκεφτέδες για παγωμένο ουζάκι
- Κολοκυθάκια τηγανιτά, αλλιώς: τα εθιστικά
- Μελιτζανοκεφτέδες με γιαούρτι και κάρυ
- Τα κρητικά: της γιαγιάς οι κολοκυθοκεφτέδες
- Όποιος έχει πολλή ρίγανη, την κάνει κεφτέδες
- Ρολά ψητού κολοκυθιού από τον «Ακάκιο»
- Χορτοκεφτέδες: οι αμαρτίες της λαϊκής
- Κουταλίτες με κολοκύθι για ούζο στη βεράντα
- Οι κολοκυθοκεφτέδες θέλουν... την κρύα μπίρα τους
- Με τραχανά, κεφτέδες