Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για νοσταλγούς
Τα πολύ παλιά τα χρόνια (δηλαδή μόλις πριν από 30) εμφανίστηκε στο άστυ ως νεωτερισμός η εκδοχή “ριγκατόνι 4 τυριά” και σάρωσε. Στον αθηναϊκό νυχτερινό βίο καθιερώθηκε πάραυτα μαζι με τις επίσης νεοαφιχθείσες καρμπονάρα και αματριτσιάνα ως η φυσική κατάληξη της εξόδου για σινεμά: προφανώς νυχτερινή προβολή τότε ήταν 10-12 και αμέσως μετά μακαρονάδα και κουβέντα για το έργο. Το Al Convento στην οδό Αναπήρων Πολέμου, τραττορία ζωηρή, μας τις πρωτόμαθε τις εν λόγω μακαρονάδες, στην καλύτερη εκδοχή τους που φευ αργότερα τόσο εξαπλώθηκαν άλλο τόσο κατακρεουργήθηκαν.
Ως αθεράπευτη νοσταλγός σιγοτραγουδάω Χειμερινούς κολυμβητές “όσα χάσαμε δεν θα τα ξαναβρούμε” και ετοιμάζω τα 4 τυριά, χωρίς ντροπή για τις θερμίδες τους, με μικρές αποκλίσεις στην (ελληνικότερη) επιλογή των τυριών.
Ριγκατόνι 4 τυριά
(για 4 )
- 1 πακέτο μικρά ριγκατόνι
- 1 μικρό κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
- 2 σκελ. σκόρδο, λιωμένες
- ½ κουταλιά ελαιόλαδο
- 4 κουταλιές βούτυρο
- ¼ φλιτζ. αλεύρι
- 2 φλιτζ. γάλα φρέσκο
- 1/3 φλιτζ. μασκαρπόνε
- 220 γρ. φρεσκοτριμμένη γλυκιά γραβιέρα
- 220 γρ. φρεσκοτρ.κεφαλίσιο
- 220 γρ. φρεσκοτριμμ. μετσοβόνε
- αλάτι (μόνο για το νερό των μακαρονιών)
- πιπέρι μπόλικο
- λίγο μοσχοκάρυδο
- μια μεγάλη χούφτα ψίχουλα
Πρώτη δουλειά: τρίψτε όλα τα τυριά - εκτός βέβαια από το κρεμώδες μασκαρπόνε! - και ανακατέψτε τα μαζί σε ένα μπολ μεγάλο.
Δεύτερη: ανάψτε τον φούρνο στο 200 και τρίτη: βάλτε νερό με αλάτι για να βράσουν τα ριγκατόνι. Εν προκειμένω, καλό είναι να βράσουν 4 λεπτά λιγότερο από την ενδεδειγμένη οδηγία της συσκευασίας, και όχι μόνο 1-2, όπως συνήθως συνιστώ.
Επί το έργον το πιο απαιτητικό και κρίσιμο για την επιτυχία της μακαρονάδας μας:
Στο γνωστό βαθύ μαντεμένιο τηγάνι (που στη συνέχεια μπορεί να μπει στον φούρνο - τι τα 'χουμε τα μπράτσα;!) ζεσταίνουμε, σε μέτρια φωτιά, το λάδι το ελάχιστο μαζί με το βούτυρο, το άφθονο. Μαραίνουμε μόλις το κρεμμυδάκι, βάζουμε και το σκόρδο. Ίσα να πάρει ελάχιστο χρώμα – αν αρπάξουν, καταστρέφεται όλο το φαγητό. Προσθέτουμε το αλεύρι, ανακατεύοντας ζωηρά και συνεχώς για 2-3 λεπτά μέχρι να γίνει καστανό. Φςςςς πέφτει το γάλα – εμείς ανακατεύουμε με προσήλωση για 2 λεπτά ακόμη.
Στην κρέμα που μόλις ετοιμάσαμε, πρώτο μπαίνει στο μασκαρπόνε. Και αμέσως μετά όλα τα υπόλοιπα, ανακατεμένα τυριά, εκτός από μισό φλιτζάνι που το κρατάμε για μετά. Με την ξύλινη κουτάλα μας ανακατεύουμε και ανακατεύουμε (3-4 λεπτά) μέχρι να πήξει καλά το μίγμα, ρίχνοντας με το άλλο χέρι λίγο μοσχοκάρυδο και πιπέρι μπόλικο.
Στραγγίζουμε τα ριγκατόνι και τα στέλνουμε να συναντήσουν τα λιωμένα τυριά. Βυθίζονται απολαυστικά μέσα στην υπόλλευκη κόλαση. Πασπαλίζουμε με το τυρί που είχαμε κρατήσει κατά μέρος, πιπέρι απ’ τον μύλο και τα ψίχουλα από πάνω. Φουρνίζουμε για μισή ώρα.
Χρυσοκάστανο και λαχταριστό. Έτσι γίνεται.
Κατευθείαν στο τραπέζι. Δίαιτα; από αύριο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για γόητες
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για χαδιάρηδες
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: πριν τα πρωτοβρόχια
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για αργοπορημένους
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για εμπνευσμένους
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: ηλιοφάνεια ακόμη!
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: γυναίκα μόνη, μαγειρεύει
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: ημίγυμνη κι απόλυτη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: της θαλπωρής
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: χειμώνας στο Αιγαίο
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: Φελλίνι για πάντα
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: αντίδοτο στην κακοκαιρία
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: ένας χρόνος bostanistas!
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για ανικανοποίητους
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: Κόκκινα φανάρια
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: η σκορδάτη