Μύδια: βασιλικό γεύμα με 5€

της Αναστασίας Λαμπρία 9 Νοεμβρίου 2013 • Συνταγές • μύδια, θαλασσινά

Το 'χω καθιερώσει πλέον εδώ και κάμποσες βδομάδες. Κάθε Σάββατο πρωί, πριν από τον τρίτο καφέ με φίλους στα ζωηρά και παρήγορα στέκια της Σκουφά, ξεκινάω τη μέρα μου στην κεντρική Αγορά.

Μέχρι πρότινος πήγαινα κυρίως ως φλώρος για το couleur local και ψώνιζα από τα πιο, λεγόμενα ψαγμένα, μπακάλικα της περιοχής. Τώρα πια ξεθάρρεψα, σνομπάρω τα gastronomically correct εδωδιματοπωλεία και χώνομαι μέσα στην αγορά, κάνω τα ψώνια μου και ταυτοχρόνως τον σταυρό μου για το πόσο πιο αληθινά, πιο φρέσκα και πολύ πιο φθηνά είναι τα καλούδια. Ξεκινάω από το Παντοπωλείο της Στοάς των Αθανάτων για ελιές και λίγα αλίπαστα και μετά μπαίνω στην ψαραγορά, όπου στις 8 το πρωί του Σαββάτου γίνεται πατείς με πατώ σε, και κατευθύνομαι στον προσφιλή μου μυδά. Με 1,5 κιλό μύδια ετοιμάζω το κυριακάτικο γεύμα μας (τρώνε χορταστικά τρεις). Λογαριασμός: 4 ευρώ (ναι, δεν υπάρχει κανένα μηδενικό).

Περνάω από την Ευριπίδου, αγοράζω κι ένα συρμάτινο βουρτσάκι με 1 ευρουδάκι και ήδη τα κέφια βελτιώνονται.

Τα μύδια της Κυριακής

1,5 κιλό μύδια
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο
1 πράσο κομμένο ροδέλες ή 1-2 κρεμμύδια κομμένα
1-2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες ή μερικές κλωστές κρόκο
1 ποτηράκι λευκό κρασί ή 1/2 ποτηράκι ούζο
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο

Αφήνω τα μύδια για μισή ώρα μέσα σε μια λεκάνη με κρύο νερό. Βουρτσίζω το κέλυφός τους με βουρτσάκι σκληρό και τραβάω το «μουσάκι» που περισσεύει.
Ξεπλένω και στραγγίζω από τα νερά. Τα κελύφη αστράφτουν με μπλε αποχρώσεις.

Μέσα σε μεγάλη κατσαρόλα ή στο γουόκ (το προτιμώ γιατί ανακατεύονται ευκολότερα) ζεσταίνω το ελαιόλαδο. Ξανθίζω το πράσο κομμένο σε ροδελάκια ή τα κρεμμύδια, αν δεν έχω πράσο, και μαζί το σκόρδο. Μπορώ να παραλείψω το σκόρδο και να ρίξω λίγες κλωστές κρόκου.

Ανάλογα με τα κέφια αλλάζω και τα αρωματικά. Μόλις πάρουν λίγο χρώμα ρίχνω τα μύδια και σβήνω με το λευκό κρασί ή (αν έχω βάλει τους στήμονες του κρόκου) με το ούζο.

Ρίχνω ένα ανακάτεμα, περιμένω 1-2 λεπτά να εξατμιστεί το αλκοόλ, κλείνω το καπάκι και περιμένω μόνο 4 λεπτά, 5 το πολύ (ένα ενδιάμεσο ανακάτεμα χρειάζεται επίσης). Πασπαλίζω με ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρω σε βαθύ πιάτο ώστε να απολαύσουμε και τον αρωματικό ζωμό. Μη λησμονείτε τη λεπτομέρεια: δεν χρησιμοποιούμε κουτάλι αλλά το κέλυφος του μυδιού δίκην κοχλιαρίου!

Συνοδευτικό, απαιραιτήτως ένας λόφος από τηγανιτές πατάτες: τις καλύτερες εξασφαλίζει ο Δημήτρης Ποταμιάνος.