Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το πιο γοητευτικό κομμάτι της ετοιμασίας μιας σαλάτας τον χειμώνα είναι η σύνθεση των χρωμάτων της, σε πλήρη αντίθεση με το μονότονο, καθημερινό γκρι - του καιρού και της διάθεσής μας. Το πιο συναρπαστικό δε είναι πως η παρασκευή της ξεκινάει στην ουσία βολτάροντας στους πάγκους με τα κηπευτικά: στο μυαλό μας έχουμε μισοσκαρώσει τη συνταγή και ήδη έρχονται οι πρώτες γεύσεις από το συνδυασμό των υλικών. Ψυχοθεραπεία σωστή, αν το καλοσκεφτούμε, σαν βόλτα σε περιβόλι. Οι κανόνες της καλής σαλάτας λίγοι μα απαράβατοι: φρέσκα λαχανικά της εποχής, ξηρά φρούτα ή όσπρια για ποικιλία και σάλτσες λαχταριστές, ελαφριές, νόστιμες, να καλύπτουν ως και το τελευταίο, ακριανό φυλλαράκι. Και πόσο χρήσιμες οι σαλάτες! Γίνονται το πιο δελεαστικό καταφύγιο για τα πολύτιμα, αλλά όχι και τόσο δημοφιλή, όσπρια.

Το τελευταίο αποδείχθηκε περίτρανα την περασμένη Δευτέρα, όταν το μενού του σπιτιού προέβλεπε ρεβύθια. Γκριμάτσες απογοήτευσης και μεγαλόφωνες αποχωρήσεις από το τραπέζι: «Τα ρεβύθια δεν είναι φαγητό!». Η κατσαρόλα παρέμενε υπομονετικά στο ψυγείο ως την Τετάρτη με στάθμη αμείωτη - κανείς δεν δοκίμασε παραπάνω από μισό πιάτο μέσα σε δύο ημέρες. Ως από μηχανής θεός-ρεβυθοσωτήρας ήρθε μια έξοχη ιδέα για σαλάτα από το πολύτιμο περσινό βιβλίο της πολυγραφότατης Diane Morgan με τίτλο "Roots"(ρίζες). Η εν λόγω, μαροκινής καταγωγής, άκρως δελεαστική, αφού συνδύαζε βρασμένα ρεβύθια, καρότα, ξηρά δαμάσκηνα και αμύγδαλα υποσχόμενη ετοιμασία συντομότερη από δεκαπέντε λεπτά. Μια μικρή παράβαση ως προς την ποσότητα των ρεβυθιών κρίθηκε απαραίτητη - γιατί να πεταχτούν όταν μπορούν να μεταμορφωθούν; Όλοι δοκίμασαν, λίγοι (ένας) μόνο ξεχώρισαν τα αντιπαθή όσπρια χάρη στην κάλυψη των νόστιμων συνοδευτικών τους.

Οι ποσότητες είναι ασφαλώς ενδεικτικές - μπορούν να αλλάξουν ανάλογα με τα ρεβύθια που θέλουμε να ξεφορτωθούμε και τις γεύσεις που αγαπάμε.

Εν αρχή ην η σάλτσα: σε ένα μικρό βάζο ανακατεύουμε το ελαιόλαδο, τον χυμό του λεμονιού, το μέλι ή το ταχίνι, αλάτι και πιπέρι. Bonus νοστιμιάς αν μας βρίσκεται και λίγο κύμινο σε σκόνη, που το προσθέτουμε απευθείας μετά τα υπόλοιπα υλικά - θα χαρίσει απλόχερα την αψάδα του στη σαλάτα.

Κόβουμε τα καρότα όπως προτιμάμε: σε χοντρές ή λεπτότερες ροδέλες, σε φλοίδες μεγάλες ή μικρές. Χοντροκόβουμε τα αμύγδαλα και τα δαμάσκηνα, ή όποιο άλλο ξηρό φρούτο επιθυμούμε, σε μέγεθος αντίστοιχο των ρεβυθιών - έτσι οι μπουκιές μας θα έχουν λίγο απ' όλα. Προσθέτουμε τον δυόσμο, ανακατεύουμε και περιχύνουμε με τη χρυσοκίτρινη σάλτσα και σερβίρουμε αμέσως.

Ενάντια στο savoir faire, αν η σαλάτα προορίζεται για λιγότερους από τρεις, προτιμήστε να την φάτε με γενναίες πηρουνιές απευθείας από το σκεύος που την ετοιμάσατε - έτσι δεν θα πάει χαμένη ούτε σταγόνα από την ελαφριά αλλά τετρανόστιμη σάλτσα της.