Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ως πότε ο εργένης θα μένει εργένης; Καλά και άγια τα εύκολα γεύματα, οι μαγγανείες και τα κόλπα για να καλύπτει την μοναχική πείνα και λαχτάρα του όμως, αργά γρήγορα, θα φτάσει ο καιρός να μαγειρέψει για το αντικείμενο του πόθου του - πρόσκαιρο ή σταθερό, κανείς δεν ξέρει. Έρχεται λοιπόν η στιγμή που ανοίγει την πόρτα του για να υποδεχτεί το πρόσωπο που, τουλάχιστον για απόψε, θα αυξήσει κατά ένα τα σερβίτσια στο τραπέζι. Τους τρόπους για να το φέρει ως εκεί θα πρέπει να τους σκαρφιστεί ο ίδιος (ή, τέλος πάντων, ας τους αναζητήσει εκτός bostanistas), όμως στην τελική του αξιολόγηση το γεύμα της βραδιάς - ή και, αν όλα πάνε καλά, του επόμενου μεσημεριού - παραμένει υψίστης σημασίας. Ο κακομοίρης, ζηλεύει και ορέγεται όλες τις μακαρονάδες της Πέμπτης, το υπ'αριθμόν ένα πιάτο των εραστών. Έλα όμως που λέξεις όπως “μπουκατίνι” ή “τανιολίνι” του θυμίζουν, στην καλύτερη περίπτωση, εξαρτήματα ιταλικού αυτοκινήτου. Και αν τα μακαρόνια λασπώσουν; Αν κάτι στην ετοιμασία δεν πάει καλά; Ναι, τα ντελίβερι βρίσκονται πάντοτε σε απόσταση βολής αλλά τι πιο ερωτικό, σχεδόν αφροδισιακό, απ' το να σου μαγειρεύουν;

Στρώνει λοιπόν το τραπέζι του για δυο - με την ελπίδα σύντομα να στρώσει και το στρώμα του - και αποφασίζει να παίξει εντός έδρας με καλά προπονημένη ομάδα: μακριά από κλισέ επιλέγει το μπρουτάλ στο άκουσμα αλλά άκρως χορταστικό και οικείο του σουβλάκι. Απορρίπτοντας τις εκδοχές που τόσο αγαπά: πατάτες, κρεμμύδι, σκόρδο και τζατζίκι ασφαλώς και απόψε εξορίζονται αποφασιστικά από το τραπέζι του. Σουβλάκι ελκυστικό, εύγευστο και προσεγμένο, βασισμένο στον κατευναστικό για την πείνα συνδυασμό κρέατος και πίτας. Προσεκτική επιλογή του κρέατος - μετά από αναλυτική εξήγηση στον γειτονικό χασάπη για τον ιερό σκοπό της βραδιάς, σίγουρα θα τον συμμεριστεί και θα τον φροντίσει. Το τηγάνι κρύβεται στο ντουλάπι, καθώς τα πάντα θα ψηθούν και θα δροσιστούν αποκλειστικά από λίγη ντομάτα και ένα “σχεδόν τζατζίκι”, προσαρμοσμένο στην περίσταση: δροσερό γιαούρτι ανακατεμένο με λεμόνι και μυρωδικά, που θα υγράνει το σουβλάκι αρκετά αλλά χωρίς δυσάρεστα παρελκόμενα. Η ποσότητα του κρέατος βρίσκεται φυσικά στην ευχέρειά του. Τα υλικά αρκούν για περίπου 8 σουβλάκια, όμως ας αφήσουμε τις υπερβολές για άλλες, πιο μοναχικές βραδιές. 

Ο εργένης μας θα χρειαστεί λίγη προνοητικότητα και τα εξής

Για το σχεδόν τζατζίκι

Ο χρόνος του εργένη είναι πολύτιμος, επομένως η ετοιμασία πρέπει να είναι σύντομη - όχι όμως και πρόχειρη καθότι από το αποτέλεσμα κρίνονται πολλά. Έχει λοιπόν προνοήσει, μία περίπου ώρα πριν ξεκινήσει, και σε ένα βαθύ και πλατύ σκεύος ανακατεύει το λάδι με το λεμόνι, τη ρίγανη, το πιπέρι και την πάπρικα. Εκεί βουλιάζει τα καλαμάκια που θα μαριναριστούν τουλάχιστον για μισή ώρα - διάστημα απαραίτητο για να νοστιμέψουν.

Παράλληλα ετοιμάζει το σχεδόν τζατζίκι: σε ένα μπολ ανακατεύει το γιαούρτι, τον δυόσμο, τη ρίγανη, το πιπέρι και το ξύσμα του λεμονιού. Δοκιμάζοντας προσθέτει ή όχι αλάτι και τον χυμό του λεμονιού, που θα ζωντανέψει τη γεύση κατά πολύ. Το τοποθετεί στο πιο ευπαρουσίαστο σκεύος που διαθέτει και απευθείας στο ψυγείο.

Έτσι την ώρα της κρίσης και της πείνας όλα είναι σχεδόν έτοιμα. Σε ένα βαθύ ταψί βάζει νερό περίπου ίσα με ένα δάχτυλο και το τοποθετεί χαμηλά στον φούρνο (με αυτόν τον τρόπο ο εργένης μας βοηθά τον εαυτό του στο πλύσιμο της επομένης, καθώς τα υγρά που θα προκύψουν κατά το ψήσιμο του κρέατος θα είναι πιο εύκολο να καθαριστούν διαλυμένα μέσα στο νερό).

Ζεσταίνει τον φούρνο στο γκριλ και τοποθετεί τα μαριναρισμένα σουβλάκια πάνω στη σχάρα. Ποτέ μα ποτέ αλάτι όσο ψήνονται γιατί το κρέας θα σκληρύνει. Θα χρειαστούν μερικές περιστροφές μέχρι να ψηθούν καλά: βγάζει τη σχάρα από τον φούρνο, γυρίζει τα σουβλάκια και πάλι φούρνισμα και ψήσιμο - περίπου 20 λεπτά συνήθως αρκούν. Σκοπός είναι να ψηθούν ομοιόμορφα χωρίς όμως να στεγνώσουν.

Μόλις το κρέας είναι έτοιμο, καθαρίζει στα γρήγορα τη σχάρα τρίβοντάς την με μία λεμονόκουπα. Στο μεταξύ σε ένα ρηχό πιάτο έχει ανακατέψει λίγο λάδι, λεμόνι και αλάτι. Από εκεί θα περάσουν οι πίτες πριν ψηθούν για μπόνους νοστιμιάς. 2 με 3 λεπτά είναι υπεραρκετά, περιστροφή μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς και από τις δύο πλευρές - τα πάντα είναι ζεστά και έτοιμα.

Πασπάλισμα του κρέατος με φρέσκο μαϊντανό, γρήγορο σερβίρισμα, προθυμία, χαμόγελα και η καλύτερη διάθεση, για να περάσουν οι δυο τους καλά και εκείνος ακόμα καλύτερα. Και επειδή (καλο)τρώγοντας έρχεται η όρεξη, σίγουρα με το γεύμα του έχει αυξήσει τις πιθανότητες επανάληψης της βραδιάς.