Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Φέτος είναι η δεύτερη φορά που πήρα την απόφαση να φτιάξω μελομακάρονα. Ο λόγος όμως ήταν άλλος... Ήθελα να μπω στο βασίλειο της μαμάς μου, κανονικά. Όχι όπως άλλες φορές, που κατέληγα να μεταφέρω υλικά από το ψυγείο στο τραπέζι και από το τραπέζι στον νεροχύτη! Ο μόνος τρόπος λοιπόν ήταν να καταφέρω να μας κρατήσω και τις δύο στην κουζίνα. Κυριακή μεσημέρι, 1η του Δεκέμβρη και να βρέχει. Η συμφωνία δίκαιη: υλικά και συνταγή η μαμά, τέχνη εγώ. Κι έζησα όλη την ιεροτελεστία και σε μεγάλες δόσεις.

«Η συνταγή παιδί μου είναι για πολλά άτομα... να κάνουμε τα μισά!». «Δεν πειράζει, θα πάρω και εγώ για τη δουλειά, ο Νίκος για το θέατρο, εσείς, οι γείτονες, μια χαρά.»

Αποτέλεσμα; 250 και βάλε μελομακάρονα! Δεν είναι πολλά, μην τρομάζεις, είναι όσα πρέπει. Είναι το πιο απλό γλυκό, δεν έχει βούτυρο, είναι υγιεινό, χαρίζει χαμόγελα και φτιάχνει τη διάθεση - όχι μόνο των άλλων που τα τρώνε, αλλά και τη δική σου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο γρήγορα θα εξαφανιστούν!

Υλικά για τη ζύμη:

Βάζουμε σε μια λεκανίτσα πρώτα τη ζάχαρη και το λάδι και τα ανακατεύουμε απλά με ένα αναδευτήρι μικρό. Μετά τον χυμό πορτοκάλι μαζί και το ξύσμα και πάλι ανακατεύουμε. Το κονιακάκι μαζί με τις 2 κουταλίτσες μέλι, τη σόδα, το μπέικιν πάουντερ. Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.

Λίγο - λίγο ρίχνουμε το αλεύρι. Να γιατί χρειάζεται κι άλλο άτομο: ένας να ρίχνει το αλεύρι κι ένας να ζυμώνει! Αυτά τα γλυκά δεν είναι μοναχικά σαν άλλα, γι' αυτό είναι γιορτινά, γιατί ένωναν την οικογένεια. Κι έτσι έγινε και με μένα. Και τώρα μπαίνουν στο παιχνίδι τα καθαρά μας τα χεράκια. Πλάθουμε, μας ρίχνουν αλεύρι, πλάθουμε... Μέχρι να μη κολλάει καθόλου η ζύμη στα χέρια μας.

Τώρα επιστρατεύουμε τα ταψιά μας. Τα στρώνουμε με λαδόκολλα και αρχίζουμε με το δημιουργικό κομμάτι “πλάθω κουλουράκια”. Θέλουμε στρογγυλά, θέλουμε μικρά σαν μπουκίτσες. Θέλουμε διάφορα μεγέθη, αμέ! Φροντίζουμε όμως κάθε ταψί να έχει ομοιομορφία για να θέλουν τον ίδιο χρόνο ψησίματος. Ανοίγουμε φούρνο στους 175 βαθμούς, στον αέρα και πάμε! Βάζουμε δυο-δυο τα ταψιά και ταυτόχρονα πλάθουμε. Μόλις ροδίσουν τα βγάζουμε και με την ευκολία της λαδόκολλας μπραφ - τα πιάνουμε όλα μαζί! Και βουρ σε άλλο ταψί τα ψημένα - και ξανά και ξανά! Και μαζί φτιάχνουμε σε μια κατσαρόλα και το σιρόπι, το μέλωμα.

Υλικά για το σιρόπι:

Βασικό: όσα βγαίνουν από τον φούρνο μεταφέρονται στο μπαλκόνι να κρυώσουν και μετά "βαφτίζονται" στο μέλι. Τα βάζουμε, λοιπόν, κρύα μέσα στο σιρόπι, που έχει βράσει, και το διατηρούμε σε χαμηλή φωτιά όσο τα μελώνουμε. Τα αφήνουμε όσο θέλουμε, ανάλογα πώς τα θέλουμε. Αν με ρωτάς, θέλουν 2 λεπτά τουλάχιστον για να μελώσουν. Βουαλά!

Αν δεν θες τόσα, κάνε ακριβώς τη μισή δόση με τα μισά υλικά, αλλά να σου πω κάτι; Δεν θα το καταλάβεις πότε θα τα μοιράσεις με αγάπη και εσύ θα την θυμάσαι αυτή τη μέρα μέχρι του χρόνου! Καλές γιορτές!

Extra tip: αν θες κράτα και μερικά χωρίς μέλι για να συνοδεύουν τον πρωινό καφέ σου.

[Η Αντιγόνη Παφίλη γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σε πολυκατοικία στο Νέο Ηράκλειο. Έπαιζε στην πυλωτή και στη πλατεία της Αγίας Τριάδας σχοινάκι, αγαλματάκια ακούνητα και άλλα πολλά της γενιάς της. Πέρασαν τα χρόνια, σπούδασε Φιλοσοφική στην Πάτρα αλλά ήθελε να γίνει δημοσιογράφος και το σπούδασε κι αυτό... ή ήθελε απλά να γράφει. Ακόμη το ψάχνει! Δουλεύει στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, εσχάτως όμως απέκτησε και τη δική της σελίδα. Ζει με τον Νίκο της, το Φώντα τους και τον Νούλη τους (γνωστός και ως Ντα Βίντσι) στο κέντρο.
Αν θέλετε φιλίες:
Facebook page: Antigoni Pafili
Αν θέλετε να την διαβάσετε: themachine.gr.]