Η τράπουλα δεν θέλει μαχαιροπήρουνο
Με την τράπουλα δεν είχα ποτέ στενές σχέσεις αλλά κάθε χρόνο, την εβδομάδα ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, διοργανώνουμε την Χαρτοπαικτική Βραδιά της παρέας. Και παρόλο που το κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια, συνεχίζω να μην ξέρω να παίζω ούτε πόκα, ούτε πόκερ – ούτε καν μπιρίμπα. Αυτό που έχω εμπεδώσει, όμως, είναι ο λόγος για τον οποίο ο λόρδος Σάντουϊτς έμεινε στην Ιστορία: η τράπουλα δεν θέλει μαχαιροπήρουνο.
Για χαρτοπαικτικές βραδιές 30-50 ατόμων το catering είναι μια λογική λύση αλλά εμείς την αποφεύγουμε συστηματικά κι έχουμε καταλήξει σε ορισμένους σταθερούς κανόνες επιτυχίας, οι οποίοι κάθε χρόνο μας βοηθούν να μειώσουμε την προσπάθεια και να βελτιώσουμε το αποτέλεσμα.
α. Όλα μπορούν να φαγωθούν με τα δάχτυλα.
β. Όλα μπορούν να μείνουν στον μπουφέ μέχρι τα ξημερώματα.
γ. Τα μισά μπορούν να ετοιμαστούν από την προηγούμενη μέρα.
Με βάση τα παραπάνω, προτείνω τα παρακάτω για ένα εορταστικό και εφικτό χαρτοπαικτικό μενού.
Με τα ποτά
Πονηροί ξηροί καρποί
Πανεύκολα κριτσίνια
Ακαταμάχητα μεζεδάκια ελιάς
Στον μπουφέ
Δροσερά ρολά τόνου
Καμουφλαρισμένα τυροπιτάκια
Κρεατοπιτάκια με φύλλο Ζέας
Κεφτεδάκια και λουκάνικα (οι φτερούγες κοτόπουλου αφήνουν κόκκαλα και αποκλείονται)
Σάντουϊτς για reboot
Αυγά Σκωτίας (για πρωινό)
Επιδόρπιον
Σοκολατόπιτα γρήγορη
Σοκολατόπιτα αμαρτωλή
Σάμαλι πρώτων βοηθειών