Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Συχνά, πάνω από έναν φούρνο που καίει και η βαριά του πόρτα με ταλαιπωρεί, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μου δίνει τόση χαρά στην ετοιμασία του φαγητού. Πέρα από τα προφανή και τα πασίγνωστα: το αίτημα του «μαζί», της μοιρασιάς, ότι συμβάλλω στη θαλπωρή και τα λοιπά. Τελευταία λοιπόν έχω ανακαλύψει (και σε αυτό συμμετέχει καθοριστικά η πολύ ζόρικη εποχή που περνάμε) ότι είναι και η πρόκληση. Ποτέ δεν ήταν τίγκα το ψυγείο μου, ποτέ τα ράφια και τα ντουλάπια δεν ήταν φίσκα σε φαγώσιμα, αλλά τώρα, ακόμη χειρότερα... Η πρόκληση λοιπόν: πώς από τα λιγοστά που είτε από ανάγκη είτε από αμέλεια σου βρίσκονται πρόχειρα, μπορείς να ετοιμάσεις ένα φαγητό αξιώσεων: να ζεσταθείς μια κρύα βραδιά, να χορτάσεις, να ικανοποιήσεις γεύση, όσφρηση και όραση, να δεις τους ομοτράπεζούς σου ευχαριστημένους.

Χτες βράδυ λοιπόν, το μόνο που βρήκα στη στέπα του ψυγείου μου ήταν ένα τσουπωτό μπρόκολο. Λαχανικά άλλα μηδέν. Χάρις στην Αγλαϊα Κρεμέζη (την ευγνωμονώ για πολλά αλλά εν προκειμένω οι οδηγίες της έχουν αποδειχθεί πλειστάκις σωτήριες), βρήκα στην κατάψυξή μου, εκτός από ένα μπουκάλι τσίπουρο, και τα βάζα με τις τριμμένες ντομάτες που σε μια κρίση νοικοκυροσύνης είχα ετοιμάσει τον Σεπτέμβριο, ένα σακουλάκι με βρασμένα φασόλια. (Αυτά τα σακουλάκια, τα επωνομαζόμενα της Αγλαϊας, συχνά με έχουν σώσει, ρεβύθια και φασόλια σε μικρές μερίδες που σε χρόνο ελάχιστo μεταμορφώνονται σε σαλάτες ή μαγειρευτά πιάτα.) Έβγαλα λοιπόν τα φασόλια από την κατάψυξη.
Ας μην μακρηγορώ, να πού οδηγήθηκα, ευτυχώς, με επιτυχία

Σούπα με μπρόκολο, φασόλια και κουκουνάρι

για 4

Το μπρόκολο: κόβουμε τα μπουκετάκια σε λεπτά κομμάτια. Τα βράζουμε σε λίγο αλατισμένο νερό για 3 λεπτά ή στον ατμό (ακόμη καλύτερα) ή, τη λύση που επιλέγω εγώ, τα ψήνω απλωμένα σε χαρτί φούρνου, με αλάτι πιπέρι και ελάχιστο λάδι. Διαλέγετε και παίρνετε εκδοχή. Όταν θα είναι έτοιμα (φροντίστε να μη γίνουν πολύ μαλακά) κρατάτε στην άκρη ½ φλιτζάνι.

Στην κατσαρόλα της σούπας, ζεσταίνω το ελαιόλαδο και από κει περνάω το κρεμμύδι κατ’ αρχάς και μετά από 2-3 λεπτά ρίχνω και το σκόρδο για 5-6 λεπτά συνολικά, μέχρι να πάρουν χρώμα. Προσθέτω τα φασόλια και τον ζωμό (καλό είναι να 'ναι καυτός, από ένα κατσαρολάκι δίπλα). Αφήνω να πάρουν μια - δυο βράσεις και έπειτα ρίχνω το μπρόκολο. Ανακάτεμα καλό. Με το “μπαστούνι” λιώνω μέσα στην κατσαρόλα το περιεχόμενό της, να προκύψει μια ωραία κρεμώδης σούπα. (Αν δεν βρίσκεται "μπαστούνι", ο μύλος των λαχανικών κάνει μια χαρά τη δουλειά ή και το "μούλτι").
Αλάτι και πιπέρι.

Μεταφέρω στη ζεστή (παρακαλώ!) σουπιέρα και πασπαλίζω με τα κουκουνάρια (καλό θα είναι να τα 'χω περάσει από ένα καυτό τηγάνι για να 'χουν πάρει χρώμα). Από πάνω ρίχνω και το τυρί και τρώμε ικανοποιημένοι.

[φωτο και παραλλαγή συνταγής από το wholeliving.com]