Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Οι τσουκνίδες, που τέτοια εποχή απλώνονται στους κήπους, τα χωράφια και τους λόγγους και μας απειλούν με τα αγκαθάκια τους, τα άφαντα σχεδόν, σαν διαφανείς τριχούλες, είναι μια απ' τις μάστιγες της ζωής στην εξοχή... αλήθεια; Ψέματα! Οι τσουκνίδες είναι από τα πιο ευεργετικά φυτά της φύσης μας, θρεπτικά, θεραπευτικά και νόστιμα και για μας και για τα φυτά που καλλιεργούμε. Για τα φυτά δεν μπορώ να ορκιστώ ότι είναι νόστιμα αλλά ακούγεται καλά! Στην κουζίνα θα φτάσω μετά. Πρώτα ο κήπος. 

Οι τριανταφυλλιές σας θα ενθουσιαστούν με το βιολογικό τσάι που θα τους φτιάξετε τώρα που μεγαλώνουν και βγάζουν φύλλα. Αργότερα θα το σερβίρετε και στα καλοκαιρινά ζαρζαβατικά, ιδιαίτερα τις ντομάτες.

Η τσουκνίδα, Urtica dioica, περιέχει μπόλικο άζωτο, μαγνήσιο, θειάφι και σίδηρο και μικρότερες ποσότητες φωσφορικού άλατος. Είναι ό,τι χρειάζεται για το κόμποστ. Το τσάι είναι πιο άμεσα αποτελεσματικό και γίνεται εύκολα μέσα σε τρεις εβδομάδες. Ένα μόνο caveat: αν ζείτε σε πολυκατοικία, ξεχάστε το! Χρειάζεται να βράσει σε απόσταση από ανθρώπινη κατοικία γιατί βρωμάει απίστευτα... άλλο να σας το λέω και άλλο να το μυρίζετε.

Οδηγίες
Φορώντας γάντια γεμίζετε έναν μεγάλο πλαστικό κουβά (αν έχει καπάκι τόσο το καλύτερο) με τσουκνίδες χωρίς ρίζες ή σπόρους και τις ψαλιδίζετε με το κλαδευτήρι  σε μικρά κομμάτια. Γεμίζετε τον κουβά με νερό βρόχινο ή εμφιαλωμένο (το χλώριο της βρύσης εμποδίζει τις ζυμώσεις) και αφήνετε να «βράσει» σε προφυλαγμένο μέρος για τρεις εβδομάδες. Όταν είναι έτοιμο, το σουρώνετε (τα στερεά πάνε στο κόμποστ), το φυλάτε κάπου σκεπασμένο και το προσθέτετε 1 προς 15 στο νερό που ποτίζετε τις τριανταφυλλιές, κάθε δεύτερο πότισμα. Αργότερα, στην ίδια αναλογία, μπορείτε να ψεκάσετε και τα φύλλα τους, όπως και άλλων λουλουδιών. Είναι ό,τι καλύτερο!

Όσο για την κουζίνα, σας έχω μιλήσει παλιά για το περίφημο ιταλικό ριζότο. Στην ελληνική αγροτική κουζίνα η τσουκνίδα ανακατεύεται με άλλα χειμωνιάτικα «γλυκά» χόρτα, σε πίτες και γιαχνιστά όπως το κερκυραϊκό τσιγαρέλι ή και σε σούπες. Εγώ, επειδή μ’ αρέσουν οι απλές, ατόφιες γεύσεις, όπου κυριαρχεί η γεύση ενός ιδιαίτερου συστατικού, τέτοια εποχή φτιάχνω και μιαν απλή εύκολη πίτα μόνο με τσουκνίδες και κρεμμύδι ξερό. (Μη ξεχάσετε τα γάντια ώσπου τα χόρτα να ζεματιστούν!) Εσείς μπορείτε, αν θέλετε, να προσθέστε και μυρωδικά όπως άνηθο, δυόσμο ή μαϊντανό, αν και θα σας πρότεινα την πρώτη φορά να την κάνετε σκέτη για να μάθετε τη γεύση της τσουκνίδας.

Υλικά

Οδηγίες
Πλύνετε καλά την τσουκνίδα και βάλτε σε σκεπασμένη κατσαρόλα σε μεσαία φωτιά να ζεματιστεί στον ατμό της 3-4 λεπτά, μετά στύψτε καλά να φύγουν τα υγρά. Τσιγαρίστε το κρεμμύδι στο λάδι και βάλτε το σε μια γαβάθα μαζί με τα χόρτα. Όταν κρυώσουν προσθέστε τη φέτα, το γιαούρτι και το αβγό, αλάτι (ανάλογα με το πόσο αρμυρή είναι η φέτα) και μερικές αλεσιές πιπέρι.

Σε μικρό στρογγυλό ταψί λαδωμένο απλώστε δύο στρώσεις φύλλο που να περισσεύει από απάνω, τη γέμιση και άλλες δύο στρώσεις φύλλο τσαλακωμένες (άρα μεγαλύτερες) αλειμμένες με ελάχιστο λάδι. Διπλώστε τις άκρες με λίγο νερό να κολλήσουν.

Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για μισή περίπου ώρα ή έως ότου ροδοκοκκινίσει.