Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Εντάξει, το δικό μου μιλφέιγ δεν έχει χίλια φύλλα, καμιά τριανταριά όμως τα έχει κι ανάμεσα τους κρύβεται ψιλοκομμένο φιστίκι Αιγίνης. Δεν έχει επίσης την κλασική κρέμα ζαχαροπλαστικής, αλλά μια άλλη που αντί για γάλα αγελαδινό έχει γευστικότατο γάλα αμυγδάλου. Είναι και αρωματισμένη με πορτοκάλι. Θα μου πείτε ότι αυτό δεν είναι το mille-feuilles, που σχεδόν δεν έχει αλλάξει από τότε που το περιέγραψε o Marie-Antoine Carême στις αρχές του 19ου αιώνα, αλλά τι πειράζει; Το αποτέλεσμα έχει σημασία!

Μιλφέιγ με φύλλα κρούστας και γάλα αμυγδάλου

Για την κρέμα

Σε ένα μπολ χτυπάω τα αυγά και τη ζάχαρη με τον αυγοδάρτη να ανακατευτούν καλά. Προσθέτω κοσκινισμένο το αλεύρι και ανακατεύω και τέλος αραιώνω το μείγμα με τον χυμό του πορτοκαλιού.

Στο μεταξύ σε ένα κατσαρολάκι βάζω το γάλα αμυγδάλου, το ξύσμα του πορτοκαλιού και τα αφήνω να ζεσταθούν και τα τραβάω από τη φωτιά. Με μια κουτάλα σούπας ρίχνω μια ποσότητα ζεστού γάλακτος στο μείγμα των αυγών, ανακατεύοντας συνεχώς. Όταν ζεσταθεί, το ρίχνω στο κατσαρολάκι με το γάλα και το ξαναβάζω στη φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς για να μη σβολιάσει. Από την ώρα που θα αρχίσει να βράζει η κρέμα θέλει 1-2 λεπτά για να πήξει καλά - όμως, δεν σταματώ στιγμή να ανακατεύω.

Μόλις πήξει η κρέμα τραβώ το κατσαρολάκι από τη φωτιά και ρίχνω μια κουταλιά βούτυρο. Ανακατεύω καλά να λιώσει και σκεπάζω την κρέμα με μεμβράνη που ακουμπάει κατευθείαν στην επιφάνεια της κρέμας. Μόλις κρυώσει την βάζω στο ψυγείο, όπου μπορώ να την κρατήσω μέχρι τρεις μέρες χωρίς να πάθει απολύτως τίποτα.

Για το φύλλο

Βάζω στο μούλτι τα φιστίκια με την ζάχαρη και τα τρίβω πολύ ψιλά. Σε μια λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί απλώνω ένα φύλλο κρούστας. Αν χρησιμοποιήσω βούτυρο, απλώνω με πινέλο μια μικρή ποσότητα. Αν όχι, αλείφω το φύλλο με λίγο νερό. Από πάνω πασπαλίζω σε όλη την επιφάνεια λίγο από το μείγμα φιστίκι-ζάχαρη. Επαναλαμβάνω με το επόμενο φύλλο, το αλείφω με βούτυρο ή νερό, πασπαλίζω με τα φιστίκια και συνεχίζω μέχρι να τελειώσουν όλα τα φύλλα. Το τελευταίο φύλλο το πασπαλίζω μόνο με λίγη ζάχαρη.
Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβω τα φύλλα μέχρι κάτω σε ομοιόμορφα τετράγωνα κομμάτια - μου βγαίνουν 30 τετράγωνα κομμάτια, αρκετά για να στηθούν 10 μιλφέιγ.

Τα ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C  για 20-25 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν καλά. Όταν είναι έτοιμα τα βγάζω, τα αναποδογυρίζω σε μια σχάρα και τα αφήνω να κρυώσουν τελείως. Τα κλείνω σε αεροστεγές δοχείο, όπου και μπορώ να τα κρατήσω τραγανά για αρκετές μέρες.

Το γλυκό
Όταν έρθει η ώρα να το σερβίρω, βγάζω την κρέμα από το ψυγείο και την χτυπώ λίγο με τον αυγοδάρτη να μαλακώσει. Βάζω ένα τετράγωνο φύλλο σε ένα πιάτο, από πάνω απλώνω μια κουταλιά κρέμα, σκεπάζω με ένα δεύτερο φύλλο, απλώνω άλλη μια κουταλιά κρέμα και σκεπάζω με ένα τελευταίο φύλλο. Αν θέλω πασπαλίζω με ζάχαρη άχνη για ομορφιά – εγώ πάντως δεν το βρίσκω απαραίτητο.

Εάν όμως τα φύλλα του μιλφέιγ σας φαίνονται πολύ τραγανά και σκληρά (και είναι, ιδίως αν δεν έχει μπει βούτυρο) υπάρχει κι άλλος τρόπος σερβιρίσματος: Με ένα μαχαίρι χοντροκόβω τρία φύλλα. Βάζω ένα στρογγυλό τσέρκι στο πιάτο και στον πάτο του βάζω το ένα τρίτο των θρυμματισμένων φύλλων. Από πάνω βάζω μια μεγάλη κουταλιά κρέμα, άλλο 1/3 θρυμματισμένου φύλλου, άλλη μια κουταλιά κρέμα και σκεπάζω με το υπόλοιπο φύλλο.