Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η παράδοση της Καθαράς Δευτέρας απαιτεί «καθαρά» φαγητά, που σημαίνει αγνά. Είναι η αρχή της Νηστείας, εγκαίνια της διαδρομής σωματικού και πνευματικού αποκαθαρμού μέχρι το Πάσχα. Δεν στήνουμε κατσαρόλα με μαγειρευτά αυτή τη μέρα. Δεν καταναλώνουμε λάδι, παρά μόνο ωμό, όπως αυτό που περιέχεται στην ταραμοσαλάτα ή τις ελιές.

Ιδεωδώς, παίρνουμε ένα καλάθι - ίσως κι από εκείνα που κάποια Χριστούγεννα μας ήρθαν γεμάτα κρασιά, πατέ και κρακεράκια και που τώρα έχουν ξεμείνει άδεια να σκονίζονται καταχωνιασμένα κάπου - και, χωρίς πολλά - πολλά, εκδράμουμε. Είτε εις τας εξοχάς, αν έχει καλό καιρό, είτε σε κάποιο φιλικό σπίτι που διαθέτει χώρο στην καρδιά του για μεγάλη και καλή παρέα.

Στο καλάθι ή στο κέντρο του τραπεζιού - αν το σπίτι της φιλοξενίας είναι το δικό μας - εξαιρετική ιδέα είναι να καμαρώνουν σε μπουκέτο ένα μάτσο... αγκινάρες! Οι πρώτες έχουν καταφτάσει στις λαϊκές και προσφέρουν σε έτοιμο πακέτο καλοτυλιγμένο φαγητό και σερβίτσιο, δύο σε ένα! Είτε ωμά είτε αχνισμένα, τα φύλλα της, ένα - ένα, αποτελούν ιδανικό εδώδιμο κουτάλι για να βουτήξει κανείς την ακρούλα τους στην ταραμοσαλάτα, το ντιπ ελιάς ή ντομάτας ή και το γκουακαμόλε για τους πιο μούλτι - κούλτι. 

Παίρνεις την ποσότητα που θέλεις, την γεύεσαι και στην άκρη της σε περιμένει ένα μικρό φλουδάκι απ' την καρδιά της αγκινάρας τραγανιστό και πεντανόστιμο, τόσο όσο: παίρνεις απόλαυση χωρίς τον κορεσμό της αφθονίας, χορταίνεις απλότητα χωρίς περιπλοκές. Επιπλέον; Μοιράζεσαι, συμμετέχεις, είσαι ένα με την ομάδα, που, μπουκίτσα - μπουκίτσα, φύλλο - φύλλο, φτάνει στον στόχο: μια σταγόνα λεμόνι κι επισφραγίζεται η πορεία προς την καρδιά.