Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Κάπου ανάμεσα στις δύο εποχές, να σου μήνυμα ελπίδας οι κατακόκκινες φράουλες, να επιβεβαιώνουν ότι η άνοιξη βρίσκεται εδώ και το καλοκαίρι καταφθάνει. Κάθε χρόνο γεμίζουν τους πάγκους σε μανάβικα και λαϊκές όλο και πιο νωρίς, περί τα τέλη του Απρίλη θα είναι στην καλύτερη εποχή τους: θελκτικές, άλλες μεγάλες, άλλες μικρότερες - που συνήθως είναι και πιο γευστικές. Ανυπόμονα κουβάλησα τα πρώτα, για φέτος, κεσεδάκια το σαββατοκύριακο, έχοντας κατά νου το απλούστατο αγαπημένο του σπιτιού φραουλένιο γλύκισμα: απλωμένες σε ρηχό μπολ, πασπαλισμένες με ζάχαρη, λίγο αλκοόλ (κουαντρώ ή γκραν μαρνιέ) και ξεχασμένες εντός ψυγείου για μια-δυο ώρες. Οι χυμοί τους γίνονται μυρωδάτο σιρόπι που τις περιλούζει τόσο ταιριαστά! Αφού η λαχτάρα μας ικανοποιήθηκε, κατέφυγα στην ιδέα για τα απλούστερα, ίσως, μπισκότα με φράουλες στη λογική των scones. Βουτυράτα, αφράτα και ζουμερά - το καλύτερο καλωσόρισμα για τις χυμώδεις κυρίες.

Για να τα ετοιμάσουμε, χρειαζόμαστε:

Ζεσταίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς και στρώνω μια σχάρα με χαρτί ψησίματος. Διαλέγω το πιο βαθύ και απλωτό μου μπολ και εκεί ανακατεύω αλεύρι, μπέικιν, ζάχαρη και αλάτι. Δεν αφήνω το βούτυρο να ζεσταθεί, το κόβω σε κομμάτια απευθείας από το ψυγείο ή, εναλλακτικά, το τρίβω σε έναν αρκετά χοντρό τρίφτη. Το σπάω σε μικρότερα κομμάτια και ανακατεύω, στο ίδιο σκεύος, με ένα μίξερ χειρός μέχρι να προκύψει ζύμη εύθρυπτη, με κομμάτια σε μέγεθος μπιζελιού.

Προσθέτω τις κομματιασμένες φράουλες ανακατεύοντας συνεχώς και στη συνέχεια αδειάζω σταδιακά την κρέμα γάλακτος. Μετά το ανακάτεμα των υλικών, ζυμώνω μια με δυο φορές το μίγμα ώσπου να δείχνει ομοιόμορφο. Αν τα υλικά δεν ενωθούν πλήρως, κανένα πρόβλημα – η ζύμη πρέπει να είναι αφράτη, οπότε δυο στροφές με τα χέρια μου φτάνουν και περισσεύουν.

Πασπαλίζω τον πάγκο γενναιόδωρα με αλεύρι και μεταφέρω εκεί τη ζύμη με τις λιγότερες δυνατές κινήσεις. Με τα χέρια μου ή με έναν πλάστη πιέζω τη φραουλένια ζύμη μέχρι να αποκτήσει πάχος περίπου 2 εκατοστών. Το μέγεθος των μπισκότων στην ευχέρειά μου: με ένα μικρό φλιτζάνι του καφέ θα κόψω κομμάτια περίπου 3 εκατοστών ή μεγαλύτερα – καλό είναι ωστόσο να φροντίσουμε για σχετική ομοιομορφία, ώστε να χρειαστούν όλα τους τον ίδιο χρόνο ψησίματος.

Απλώνω τα μπισκότα στη σχάρα και γρήγορα στον πυρωμένο φούρνο. Αν κατά το ζύμωμα ή το κόψιμο οι φράουλες έχουν υγράνει με τους χυμούς τους τη ζύμη, το αποτέλεσμα στο ξεφούρνισμα θα είναι ακόμη πιο λαχταριστό. Ψήνω στην ίδια θερμοκρασία για 12 με 15 λεπτά μέχρι να ροδίσουν οι άκρες τους και ο χυμός της φράουλας να ξεχύνεται από τα κενά των μπισκότων. Όταν είναι έτοιμα, ξεφουρνίζω, τα αφήνω να κρυώσουν για λίγο –πολύ λίγο– και εμπρός για τις πιο ζουμερές μπουκιές!

Υ.Γ.: Εύκολα στην παρασκευή τους και ανθεκτικά, μπορούν να ετοιμαστούν αρκετές μέρες πριν το ψήσιμο. Τα πλάθουμε, τα απλώνουμε σε δίσκο καλύπτοντάς τα σφιχτά με διάφανη μεμβράνη και στην κατάψυξη. Όταν φτάσει η ώρα τους για φούρνο δεν χρειάζονται ξεπάγωμα, απλώς παρατείνουμε κατά τρία με τέσσερα λεπτά το ψήσιμό τους.