H μακαρονάδα της Πέμπτης: διπλή εκλογική
Νικητές και χαμένοι θα ανταμώσουν και πάνω από το πιάτο τους την Κυριακή το βράδυ. Άρα χρειάζομαι κάτι που να καθησυχάσει, να δώσει σπιρτάδα και νοστιμιά στους ηττημένους της παρέας, να επιβραβεύσει τους νικητές, να χορτάσει καλά όλους. Και επιμένω για δεύτερη συνεχή εβδομάδα: τα μικρά ζυμαρικά είναι απραίτητα, όσο κι αν δεν τα πολυσυμπαθώ και σαφώς προτιμώ τα ατέλειωτα μακριά σπαγγέτι. Άλλά άντε να τυλίξεις με το πηρούνι σου όταν τα μάτια σου είναι καρφωμένα στη μετάδοση των αποτελεσμάτων κι επιπλέον σχολιάζεις με ρυθμό μιδραλιοβόλου. Άσε δε που πιθανότατα κάθεσαι στο πάτωμα στηριγμένος σ’ ένα μαξιλάρι.
Χλιαρή έως κρύα τρώγεται και αυτή η μακαρονάδα: ζουμερή, δροσερή αλλά μαζί και “θερμή” και γήινη χάρις στα ψημμένα ρεβιθάκια. Ευγνωμονώ και πάλι την Αγλαϊα πού μου μαθε πώς να χω καβάτζα στην κατάψυξή μου όσπρια σε μερίδες.
Τα χρώματα αλλά κυρίως οι διαφορετικές υφές - τραγανό, μαλακό, ζουμερό, στεγνό, πιπεράτο- είναι το δυνατό χαρτί της εν λόγω μακαρονάδας.
- 1 πακέτο (500γρ) πολύχρωμες φαρφάλες ή άλλο μικρό και όχι πολύ χοντρό ζυμαρικό (διαλέγω Μυλέλια επειδή είμαι βέβαιη ότι όντως τα χρώματα οφείλονται σε διαφορετικά λαχανικά, είναι νόστιμα)
- 1 μάτσο πράσινα ελληνικά σπαράγγια (τα θρακιώτικα είναι θαύμα)
- 1 μικρό μάτσο τρυφερή ρόκα
- 2-3 κολοκύθια κομμένα ζυλιέν (μακριά λεπτά σπιρτόξυλα)
- 2 φλιτζάνια ρεβίθια βρασμένα
- 2 φλιτζάνια ντοματίνια τύπου βελανίδι
- 2 σκελίδες σκόρδο
- ελαιόλαδο
- αλάτι θαλασσινό και πιπέρι
- τρμμένο πεκορίνο
Στο φούρνο ψήνω ώσπου να πάρουν καλό χρώμα και να τρυφερέψουν: κατ’ αρχάς τα σπαράγγια (κομμένα διαγώνια σε 3-4 κομμάτια) περασμένα με ένα πινέλο ελαιόλαδο, αλατισμένα και πιπερωμένα.
Στο φούρνο βάζω τα βρασμένα ρεβύθια: καλά στεγνωμένα, απλωτά σε ένα ταψάκι, λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι ώσπου να αρχίσουν κα κριτσανίζουν.
Τα ντοματίνια: τα κόβω στα δύο, ψιλοκόβω το σκόρδο ή το λιώνω με την πρέσσα, αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και τα ανακατεύω καλά. Τα αφήνω έτσι όση ώρα βράζουν τα φιογκάκια ώστε να αρχίσουν βα βγάζουν το ζουμάκι τους – απαραίτητο για να μην είναι στεγνή η μακαρονάδα.
Κόβω σε κομμάτια τα φρέσκα φύλλα της ρόκας και το κολοκύθι σε λεπτά, μακριά σπιρτόξυλα.
Μόλις βράσουν οι φαρφάλες ( λιγότερο 1-2 λεπτά από την προτεινομενη στη συσκευασία ώρα), τις σουρώνω, και τις αφήνω να χλιαρέψουν ραντίζοντάς τις με λίγο ελαιόλαδο.
Από κει και πέρα, όλα ακόμη ευκολότερα: Ανακατεύω όλα τα υλικά μαζί καλά,- ρόκα, κολοκυθάκια, ρεβίθια, ντοματίνια. Τσεκάρω αν ζητάει λίγο ελαιόλαδο ακόμη, τρίβω μαύρο πιπέρι και πασπαλίζω με άφθονο πεκορίνο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: η σκορδάτη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: άνοιξη στη Μεσόγειο
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: αφιερωμένη εξαιρετικά
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: αγγελοκαμωμένη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: η εκλογική
- Το πάρτυ των εκλογών
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: το μέγεθος μετράει
- Σπαράγγι, το εκλεκτό: τα βασικά
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: μες στην πολλή σκοτούρα μου
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: μελωμένη, καραμελωμένη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: όλα σε ένα
- Σαλάτα ζυμαρικών: η γουρλού
- H μακαρονάδα της Πέμπτης είναι μεσογειακή με ντοματίνια, κάπαρη και σουτζούκι