Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Twitter | Facebook | Google+ |

Διαφήμιση

Διαφήμιση

Καλαμάκια και μαγγούρες

του Δημήτρη Ποταμιάνου Συνταγέςτόνος, σουβλάκι, ιαπωνική κουζίνα

Για τον τόνο (ιαπωνιστί μαγγούρο) ο λόγος σήμερα. Προλαβαίνουμε ακόμα να είμαστε λιχούδηδες και νομοταγείς πολίτες ταυτοχρόνως, καθώς το ψάρεμα του τόνου είναι επιτρεπτό μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Στρεφόμενος τώρα, ως οφείλω, προς Ανατολάς - εκεί είναι που ιδιαίτερα το νοστιμεύονται το maguro - σας χαρίζω όλα τα περίτεχνα sashimi και sushi με τόνο. Γνωρίζοντας πια πως το καταχρηστικό σερβίρισμά τους ολοχρονίς ευθύνεται κατά κύριο λόγο για τον προϊόντα αφανισμό του πληθυσμού του πολύτιμου αυτού ψαριού. Κι επιμένοντας λοιπόν Ιαπωνικά, διαλέγω ευχαρίστως το ταπεινό σουβλάκι με κοτόπουλο (yakitori) ντυμένο με μιαν εξαίσια γλυκόξινη σάλτσα.

Για σταθείτε όμως. Το σουβλάκι είναι και η δική μας εθνική νοστιμιά. Αντί για χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας (προσπερνώ, όπως βλέπετε, τον λιγδιάρικο γύρο) γιατί όχι ψάρι; Δόκιμη είναι άλλωστε η εναλλακτική λύση: σουβλάκι ξιφιού. Απείρως γευστικότερη είναι όμως, πιστεύω, η σημερινή πρότασή μου - τι ωραίες ιδέες μπορεί να μας έρθουν, πράγματι, με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος - που γεφυρώνει μάλιστα τη Δύση με την Ανατολή:

Σουβλάκι με μαριναρισμένο γλυκόξινο τόνο

Χρειαζόμαστε

  • 4 μικρά φιλέτα τόνου (αποσπασμένα από τη χοντρή στρογγυλή φέτα που έχει κόψει ο επιδέξιος ψαράς μας)

Μαρινάτα:

  • λάδι ελιάς (με φειδώ)
  • σάλτσα πηχτής σόγιας(άφοβα)
  • μπόλικες σταγόνες mirin
  • ροδέλες κόκκινης και πράσινης πιπεριού
  • γλυκιά καπνιστή πάπρικα
  • σκόνη τζίντζερ
  • ροδέλες κρεμμυδιού
  • αλάτι, σουσάμι

Συνοδευτικά: Αμπελοφάσουλα και αλμυρήθρες

Πέραν από το να βαφτίσουμε τα φιλετάκια του τόνου στην πικάντικη μαρινάτα (έξι ώρες μίνιμουμ) δεν μας μένει πλέον και πολλά πράγματα να κάνουμε. Τεμαχίζουμε τα φιλέτα του ψαριού σε χορταστικούς κύβους και τα περνάμε στα κατάλληλα καλαμάκια, εναλλάξ, ως είθισται, με τις επίσης μαριναρισμένες ροδέλες της πιπεριάς και με φρεσκοκομμένες ροδέλες κρεμμυδιού.

Φειδωλό αλάτισμα, ενώ σκορπίζουμε επίσης (προαιρετικά) και λίγο σουσαμάκι πάνω από τα σουβλάκια μας. Ψήσιμο σε καφτή (μαντεμένια κατά προτίμηση) σχάρα. Τα γούστα τώρα διαφέρουν. Άλλοι θέλουν το ψάρι τους, ιδίως, καλοψημένο. Κι άλλοι - μεταξύ αυτών και ο υπογράφων - το αποζητούν καψαλισμένο μεν απ’ έξω, αλλά ροζέ - προς το κόκκινο - από μέσα. (Κατά το πρότυπο του rear βοδινού φιλέτου κι ακολουθώντας εν προκειμένω και τη Γιαπωνέζικη πάλι οδηγία για maguro-tataki.)

Όποια κι αν είναι πάντως η προτίμησή σας για το τελείωμα του φαγητού, το προξενιό που έχετε ήδη σκαρώσει ανάμεσα στη δική μας παράδοση και στο Απω-ανατολίτικο γούστο, δεν χαλάει με τίποτα. Παράνυμφοι: αμπελοφάσουλα και αλμυρήθρες.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πρόσφατα άρθρα του Δημήτρη Ποταμιάνου

Πρόσφατα άρθρα στην κατηγορία 'Συνταγές'