Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Σε απορία, σε αναστάτωση (δυσάρεστη, φυσικά), σε ταραχή. Το ραδιόφωνο του μυαλού μου παίζει “τα μάτια σου τ’ αράπικα πόσους γελούν όταν γλυκοκοιτάζεις” και δεν θέλω να τελειώσει. Κλωτσάω μακριά το νέο παρεάκι που ενέσκηψε στη ζωή μας (το πολιτικό εννοώ), κλείνω πόρτες, ανοίγω παράθυρα και συμμαζεύω το μυαλό μου για το βραδινό. Θέλω μόνο να 'χει η μακαρονάδα όσα μου αρέσουν πολύ. Πολύ. Χωρίς υποχωρήσεις, δεν βάζω, ας πούμε, ντομάτα στις μελιτζάνες (όσο κι αν ταιριάζουν, λέει, αυτοί οι δύο) επειδή δεν με τρελαίνει μαγειρεμένη. Θέλω να 'χει και κάτι τραγανό το φαγητό μου, να πώς προέκυψαν τα φουντούκια. Και να μη γλυκίζει, να πώς κάλεσα το μπούκοβο. Δοκιμάστε παρακαλώ:

Μακαρονάδα με μελιτζάνα, φουντούκια και κατσικίσιο τυρί

Μόλις, εσχάτως υιοθέτησα τα μακαρόνια ολικής - δεν το μετάνιωσα, αντιθέτως. Η μόνη δυσκολία είναι στην επιλογή εταιρείας. Οι μεγάλες γνωστές βιομηχανίες ζυμαρικών υπολείπονται σ’ αυτόν τον τομέα, αναζητήστε καλύτερα μικρές φίρμες.

Ανάβω τον φούρνο στους 220. Απλώνω χαρτί φούρνου στη σχάρα κι εκεί αραδιάζω τους κύβους της μελιτζάνας: ξεπικρισμένες οι μελιτζάνες (20’ πασπαλισμένες με αλάτι στο σουρωτήρι, ξεπλυμένες και στεγνωμένες με πετσέτα). Κόβω σε κύβους και τους ανακατεύω με τα χέρια, με λίγο ελαιόλαδο προτού τους απλώσω στον φούρνο. Ψήνω για 20 λεπτά περίπου.

Σε ένα άλλο ταψάκι (ή αν δεν χωράει ο φούρνος σε ένα τηγάνι στη φωτιά, χωρίς καθόλου λάδι) ψήνω παράλληλα, τα φουντούκια να ροδοκοκκινίσουν και να μοσχοβολίσουν. Άπαξ και γίνει τα αποσύρω και περιμένω να κρυώσουν λίγο. Τα κοπανίζω στο γουδί να σπάσουν σε μικρά άνισα κομμάτια, όχι όμως να γίνουν πούδρα. Το δόντι πρέπει να τα νιώθει.

Βάζω τα μακαρόνια να βράσουν σε αλατισμένο νερό, τα ολικής χρειάζονται λίγα λεπτά παραπάνω (συνολικά 7 πάνω κάτω).

Αναμειγνύω σε ένα μπολ 2 κουταλιές καλό ελαιόλαδο, το βαλσαμικό ξύδι, λίγο μπούκοβο. Θρυμματίζω το κατσικίσιο τυρί ώστε να μαλακώσει ακόμη περισσότερο μόλις πέσει στα καυτά μακαρόνια.

Στη βαθιά γαβάθα των μακαρονιών (πάντα πρέπει να 'ναι μεγαλύτερη από τον όγκο που θα υποδεχθεί ώστε να ανακατεύουμε με άνεση): τα ζυμαρικά συναντούν τις μελιτζάνες, το τυρί και το μυρωδάτο μίγμα λαδιού. Μην ξεχάσω τα φουντούκια! Αν θέλω στολίζω με λίγα φύλλα δυόσμου.
Επιπλέον πιπέρι από τον μύλο, στο τραπέζι.