Όλα θερινά, μποστανίσια, καραμελωμένα

της Αναστασίας Λαμπρία 29 Ιουνίου 2014 • Συνταγές • κρεμμύδια, κολοκυθάκια, ντοματίνια, βασιλικός, τυρί

Ξεκίνησα για μπριάμ σήμερα το πρωί αλλά ανοίγοντας το ψυγείο έμεινα με την αναμονή. Ούτε πιπεριές, ούτε μελιτζάνες (και στο καλάθι για τις πατάτες, μια - δυο μόνο ακατάλληλες που 'χουν βγάλει παρακλάδια). Ας όψεται η ίωση που με κράτησε μακριά από τη λαϊκή. Κολοκύθια μόνο και τα ντοματίνια που πια δεν λείπουν σχεδόν ποτέ. Εκ των ενόντων αναγκαστικά αλλά ας μην κάνουμε άλλες παραχωρήσεις. Τι θέλουμε; Το αίτημα είναι τα λαχανικά προφανώς και να μην είναι πλαδαρά και νερόβραστα αλλά ούτε καμμένα, ξερά και στεγνά. Να 'ναι τραγανά και γλυκοπικάντικα. Καλοκαιρινό μποστάνι λιγάκι πειραγμένο...

Δεν αναφέρω ποσότητες, εξαρτώνται από το πόσοι θα κάτσουν στο τραπέζι. Να τι χρειάζομαι:

ξερά κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες
κολοκύθια ή κολοκυθάκια (ό,τι βρω σε μέγεθος) κομμένα επίσης λεπτές ροδέλες
ντοματίνια μικρά, όχι ντομάτες
ελαιόλαδο
1 χούφτα χοντρά ψίχουλα από μπαγιάτικο ψωμί (τρίβουμε φέτες χωρίς την κόρα με τα χέρια μας)
1 χούφτα γενναιόδωρη από παρμεζάνα ή πεκορίνο (ή και κεφαλογραβιέρα, πάντως κάποιο αληθινό κίτρινο τυρί)
βασιλικό πλατύφυλλο ή και λεπτόφυλλο (ό,τι έχει η γλάστρα)

Ανοίγω τον φούρνο στο 180 να ζεσταθεί καλά όσο ετοιμάζω την παρέα που θα ψηθεί. Η επιλογή του σκεύους θέλει ένα κολπάκι: αν είναι μαντεμένιο θα τα καραμελώσει τέλεια, πράγμα που επιθυμούμε. Και βέβαια να είναι απλωτό!

Ρίχνουμε λίγο, λιγάκι λαδάκι κι από πάνω απλώνουμε τις φέτες του κρεμμυδιού. Μια σταλίτσα λάδι πάλι κι από πάνω και παίρνουν σειρά τα κομμένα (λεπτά επαναλαμβάνω) κολοκυθάκια. Πασπαλίζω με το μισό τυρί κι έπειτα με τα μισά ψίχουλα. Σειρά έχουν τα ντοματίνια, τα απλώνω κι αυτά ένα γύρο. Κλωστές υγρές από λαδάκι, κι άλλο τυρί να πάει παντού και λίγα ψίχουλα ακόμη που θα γίνουν κριτσανιστά και μυρωδάτα.

Αν θέλουμε, μπορούμε να κάνουμε και δεύτερη στρώση επαναλαμβάνοντας τη σειρά. Τελευταίος, ο βασιλικός.

Ψήνω λοιπόν τόσο ώστε να τρυφερέψουν, να καραμελώσουν, να σκάσουν τα ντοματίνια από το καλό τους, τα κολοκυθάκια και τα ψίχουλα να γίνουν τραγανά, το τυρί να χρυσαφίσει κι άλλο.

Στο τραπέζι πια, ο μύλος του πιπεριού στροφάρει χωρίς τσιγκουνιές.

(στη φωτό θα παρατηρήσετε πως η Proud Italian Cook προσθέτει και πράσα. Δεν συμφωνώ, κάνει το φαΐ πιο χειμερινό και, κυρίως, δεν είναι η εποχή τους. Τώρα που το σκέφτομαι, 1-2 καυτερές πιπερίτσες δεν θα ταν άσχημη ιδέα, για τη σπιρτάδα που μας λείπει).