Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η φάβα είναι ένα φαγητό που άργησε λίγο να μπει στον διατροφικό μου κόσμο. Σαν παιδί, όταν την πρωτοδοκίμασα, η αλήθεια είναι ότι δεν ξετρελάθηκα και για αρκετά χρόνια δεν μπήκα ξανά στον πειρασμό. Τη δεύτερη φορά είχα την τιμή να βρεθώ μπροστά σ' ένα πιάτο με φάβα Σαντορίνης και οι συνδαιτυμόνες επέμεναν να κάνω μια ακόμη προσπάθεια χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι η σαντορινιά φάβα δεν έχει καμμία σχέση με ό,τι ξέρω μέχρι τώρα. Ε, αυτό ήταν! Ένας νέος γαστρονομικός έρωτας γεννήθηκε. Η υφή της, η γεύση της ήταν μοναδικά και, ειλικρινά, έτσι όπως έχει και αυτό το χρυσοκίτρινο χρώμα, ένιωθα ότι ανακάλυψα θησαυρό! Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, κανένας άλλος δεν έφαγε ποτέ ξανά από εκείνη τη φάβα και είχα και την καζούρα μετά ότι «μου έσκισαν τα μανίκια» για να δοκιμάσω και άλλα πολλά.

Συνήθως την σερβίρουμε με μπόλικο ελαιόλαδο και κρεμμύδι. Υπάρχουν διάφοροι άλλοι τρόποι για να την εκμεταλλευτούμε και το βασικό είναι ότι συνδυάζεται και με θαλασσινά αλλά και με κρέας. Στους περισσότερους αρέσει αλεσμένη, εγώ την προτιμώ όπως είναι, να κρατάει λίγο και να μην είναι και πολύ στεγνή. Όλο αυτό ρυθμίζεται με την ποσότητα νερού που θα βάλετε και συνήθως είναι τρία προς ένα. Εμείς θα την φτιάξουμε με σύγκλινο τηγανισμένο σε λάδι που έχουμε αρωματίσει με φασκόμηλο.

Φάβα παντρεμένη με σύγκλινο και άρωμα φασκόμηλου

Υλικά

Πλένουμε τη φάβα και την βάζουμε σε μια κατσαρόλα με το νερό και τη δάφνη. Ανάβουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε τη φάβα μας φροντίζοντας να αφαιρούμε τον αφρό που κάθε τόσο μαζεύεται στην επιφάνεια με μια τρυπητή κουτάλα.

Προς το τέλος αλατίζουμε. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο με το φασκόμηλο μέχρι να μυρίζει αλλά όχι να καεί. Σοτάρουμε καλά το σύγκλινο απ’ όλες τις πλευρές να ροδίσει.

Σερβίρουμε τη φάβα με το σύγκλινο από πάνω, μπόλικο ελαιόλαδο και καλή μας όρεξη!