Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αν κάτι χαρακτηρίζει τα τελευταία βράδια στο σπίτι, είναι η προσπάθεια να μη μυρίζουν τα πάντα φιδάκι κατόλ. Έχουμε καταλήξει να μιλάμε για τον καιρό και τις προβλέψεις των μετεωρολόγων επειδή η θάλασσα είναι χαμένη μακριά και η ανάπαυλα ακόμη μακρύτερα. Την ίδια ώρα τα κουνούπια στήνουν γλέντι καθημερινό (άλλο προσφιλές θέμα) κι είναι τόσα πολλά που καθώς χτυπάω το χέρι μου χωρίς ιδιαίτερη τεχνική δεινότητα πετυχαίνω κανά δυο.

Για ζεστό φαγητό ούτε λόγος – έχουμε εξαντλήσει το κεφάλαιο ψωμοτύρια, σαλάτες και τα συναφή. Μπαίνω σε άλλο κεφάλαιο από σήμερα: γκασπάτσο (σε εκδοχή για πρωτάρηδες) με την προσθήκη από μερικές ψημμένες γαρίδες. Κι αν δεν σας βρίσκονται βέβαια γαρίδες, φτιάξτε μερικά κρουτόν από μπαγιάτικο ψωμί ή ψιλοκόψτε σφιχτά βρασμένο αυγά. Ζήτω (;) το γαϊδουροκαλόκαιρο.

Το μόνο χρονοβόρο στην περίπτωσή μας είναι το κόψιμο των λαχανικών. Μόλις έχει ολοκληρωθεί, βάζω όλα τα υλικά (εκτός από τις γαρίδες βέβαια) στο μπλέντερ και το θέτω σε λειτουργία μέχρι όλα να αναμειχθούν, να κοπούν στο ελάχιστο αλλά να μη γίνουν αλοιφή – προτιμώ η σύσταση του καθενός να διατηρηθεί κάπως. Μεταφέρω το μίγμα σε σουπιέρα και κατευθείαν στο ψυγείο να κρυώσει καλά.

Σε ένα καυτό μαντέμι ή σ’ ένα ταψάκι κάτω από το γκριλ του φούρνου βάζω δυο κουταλιές ελαιόλαδο κι από κει “περνάω” τις γαρίδες σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Λίγα λεπτά μόνο, 3 - 4, μέχρι να σφίξει η σάρκα τους και να χαθεί η διαφάνεια. Όχι παραπάνω γιατί και σκληραίνουν και χάνουν τα αρώματά τους.

Βγάζω το γκασπάτσο από το ψυγείο, δοκιμάζω αν χρειάζεται επιπλέον αλάτι και πιπέρι. Αν μου φαίνεται πολύ πηκτό, προσθέτω και ανακατεύω 2-3 παγάκια. Σερβίρω στα βαθιά πιάτα ή μπολ και από πάνω υπολογίζω (με δικαιοσύνη) τέσσερις γαρίδες στον καθένα.

[προσαρμογή συνταγής και φωτο: eatliverun.com]