Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Χτες μόλις πέρασα από ένα υπό κατασκευή μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας: χρόνια κλειστό, οι βιτρίνες του ήταν καλυμμένες από χαρτί και μόνο δύο αφισέτες προετοίμαζαν τον περαστικό για τη μέλλουσα εμπορική χρήση. Οι αφίσες, λοιπόν, διαφήμιζαν ότι εκεί θα βρίσκουμε το καλύτερο φουαγκρά της πόλης. Δεν ξέρω πώς θα με χαρακτηρίσετε, αλλά αυτομάτως σκέφτηκα τη γνωστή πληροφορία ότι κατά τη Γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα οι εισαγωγές χαβιαριού είχαν απογειωθεί.

Με τούτα με μ’ εκείνα κι επειδή ξέρουμε να φτιάχνουμε φουαγκρά και στο σπίτι μας, αλλά πλέον δεν δυνάμεθα, μπήκα στην κουζίνα και ακολούθησα τις οδηγίες της φίλης Χαράς Λουκάκου (της πρώην πανάξιας διευθύντριας του περιοδικού Elle) για να ετοιμάσω το πατέ που είχα δοκιμάσει και ενθουσιαστεί από τα χεράκια της (κρίσιμη υποσημείωση – δεν τρώω συκώτι ούτε εντόσθια!)

Πατέ από συκωτάκια κοτόπουλου

Στο γνωστό βαρύ, μεγάλο τηγάνι λιώνω τη μία κουταλιά βούτυρο και ροδίζω το κρεμμύδι. Μόλις αρχίσει να παίρνει χρώμα, προσθέτω τα συκωτάκια και τα φέρνω βόλτες. Δεν θέλω να ψηθούν, θέλω μόνο να αρχίσουν να ροδίζουν – άρα όχι περισσότερο από 4-6 λεπτά. Τα αρωματίζω με το εστραγκόν και το θυμάρι, τα αρωματίζω ακόμη περισσότερο με το κονιάκ και το γκραν μαρνιέ και τότε, με ένα σπίρτο τα ανάβω. Δεν είναι για λόγους εντυπωσιασμού μόνο! Το «φλαμπάρισμα» τους εξασφαλίζει να μείνει το άρωμα μόνο από το αλκοόλ και όχι η οξύτητα.

Λίγο - πολύ η πολλή δουλειά έχει γίνει. Τα αφήνω στην άκρη να χλιαρέψουν. Τότε, τα μεταφέρω στο μίξερ και το βάζω μπρος: στόχος μου είναι να προκύψει η πιο ενιαία κρέμα. Δουλεύοντας το μίξερ προσθέτω το λιωμένο βούτυρο και στη συνέχεια την κρέμα. Δουλεύω κάμποσο ακόμη.

Περνάω την κρέμα αυτή από το λεπτό σουρωτήρι πιέζοντας, ώστε τυχόν κομματάκια που δεν έλιωσαν να μείνουν στην άκρη.

Τέρμα! το μεταφέρω σε το ανάλογο σκεύος για πατέ, φουαγκρά κλπ ή σε σντενόμακρη φόρμα, από την οποία θα σερβίρω στη συνέχεια και κατευθείαν στο ψυγείο. Πρέπει να παραμείνει εκεί τουλάχιστον 10-12 ώρες προτού το απολαύσουμε.

Μικρή παρένθεση: Αφού το βάλουν στο σκεύος, οι Γάλλοι συνηθίζουν να διαυγάζουν κάμποσο βούτυρο ακόμη και να το ρίχνουν στην επιφάνεια του πατέ. Αντ’ αυτού προτιμώ να μπήγω στην επιφάνεια κόκκους πράσινου πιπεριού τους οποίους έχω περάσει από ένα τηγάνι ή το γκριλ για ελάχιστα λεπτά ώστε να γίνουν τραγανοί. Διαλέγετε και παίρνετε.