Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Είναι η εποχή του ροφού κι αν τον βρεις φρέσκο, είναι το ιδανικό ψάρι με το επιπλέον πλεονέκτημα ότι ροφός ιχθυοτροφείου δεν υφίσταται. 

Εγώ τον προτιμώ σούπα αλλά επειδή αυτή την περίοδο της ανάρρωσης έχω μπουχτίσει στα βραστά, όταν το ψάρι κατέφθασε ολόφρεσκο από την Ηγουμενίτσα, αποφάσισα να τον κάνω ψητό. Ο ροφός όμως έχει σκληρό κρέας και ποτέ δεν τον απόλαυσα όσο θα ήθελα. Όταν έφτιαχνα ψητό, έχανε από τη νοστιμιά του. Αποφάσισα, λοιπόν, να προχωρήσω σε παραλλαγή.

Στο πεσκέσι που έφτασε από το χωριό βρήκα και πολλά μαρούλια με μαϊντανούς από το βιολογικό μποστάνι μας και εκεί μου ήρθε η ιδέα να αυτοσχεδιάσω γιατί διέβλεπα εξάλλου ότι ήταν τόσο πολλά, που σύντομα κάμποσα θα μαραίνονταν - και κρίμα θα 'ταν. Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε.

Υλικά

Προετοιμασία

Προετοίμασα μια μαρινάδα για το ψάρι που, όπως υπολόγισα με το μάτι, ήταν ένα κιλό. Λίγο λάδι, ελάχιστο χοντρό αλάτι, πιπέρι: το άλειψα. Το άφησα έτσι για λίγη ώρα. Έχωσα μισό λεμονάκι στην κοιλιά του, λίγο θυμάρι και λίγο χοντρό αλάτι. Κάλυψα ένα βαθύ ταψάκι με ένα μεγάλο κομμάτι αλουμινόχαρτο και από πάνω έστρωσα και λαδόκολλα. Εκεί, λοιπόν, που θα τοποθετούσα τον ροφό, άπλωσα ένα ματσάκι φρεσκοπλυμένο μαϊντανό και καθαρά μαρούλια που τα έπλυνα σχολαστικά με ξυδόνερο: πάνω τους ακούμπισα το ψάρι, το ράντισα με λίγες σταγόνες λευκό κρασί και το τύλιξα με τα μαρούλια. Στη συνέχεια στριφογύρισα το αλουμινόχαρτο με τη λαδόκολλα δυο φορές γύρω από τον ροφό και το σφράγισα στις άκρες να μην παίρνει αέρα. Στο μεταξύ προθέρμανα τον φούρνο στους 250 με αέρα κι έβαλα στο ταψί (εγώ το έβαλα συγκεκριμένα στην γάστρα χωρίς να  κλείσω το καπάκι) στη μεσαία σχάρα.

Χαμήλωσα την θερμοκρασία στους 180 (βέβαια, ανάλογα με τον φούρνο, η θερμοκρασία μπορεί να διαφέρει αλλά εκεί χρειάζεται να γνωρίζεις περίπου πού ψήνει καλύτερα).

Στα 50 λεπτά περίπου άνοιξα τον φούρνο καθώς η κουζίνα άρχισε να μοσχομυρίζει. Η επιλογή του χρόνου ήταν τυχαία, αφού δεν είχα συγκεκριμένες οδηγίες. Αλλά ο αυτοσχεδιασμός πέτυχε. Άνοιξα το αλουμινόχαρτο και δεν χρειάστηκε να το ξανακλείσω. Ο ροφός έβγαζε ατμούς και ήταν έτοιμος να σερβιριστεί μαζί με τη λαδόκολλα σε μια πιατέλα.

Διαπίστωσα ότι το μαρούλι είχε εξαφανιστεί και είχε γίνει ένας ζωμός που δεν χρειαζόταν να ρίξεις ούτε λεμόνι ούτε λαδολέμονο. Ο μαϊντανός ήταν εκεί και είχε προστατέψει το ψάρι. Ξεκίνησα από ένα κομμάτι στο κέντρο, μαλακό και αφράτο, προχώρησα στο κεφάλι, το καλύτερο μέρος, ειδικά του ροφού.

Έφαγα σχεδόν όλο το ψάρι μόνη μου χωρίς κανένα συνοδευτικό και άφησα και κάτι αγκαθάκια ζουμερά, όλο ψαχνό για απογευματινό.

Σημείωση:
Υποθέτω ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να μαγειρευτούν και άλλα ψάρια. Απλώς ανάλογα το μέγεθος και το είδος διαφέρει ο χρόνος ψησίματος.