Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

“Baci di Dama“, δηλαδή “Φιλιά μιας κυρίας“, έτσι ονομάζονται τα δελεαστικά μπισκότα - σάντουιτς από το Τορίνο που δοκίμασα χθες βράδυ, υποθέτω επειδή ενώνονται όπως τα χείλη για φιλί και από ανάμεσά τους, όσο πιο πολύ τα πιέζεις, ξεχειλίζει ηδονικά κρέμα σοκολάτας. Σαν πρόχειρο μακαρόν, στη μέση σοκολάτα, μπισκότο πάνω, μπισκότο κάτω· όχι όμως όποιο κι όποιο, φτιαγμένο και με πάστα από αλεσμένα φουντούκια που χαρίζει αφρατάδα και φίνα γεύση. Κατά τις 8 οργανώθηκε στόλισμα του φετινού μας δέντρου με συμμετοχή φίλων, φίλων των φίλων και φίλων αυτών, κόσμος πολύς! Ε, μπόλικο ζεστό κρασί και γλυκά κεράσματα απαραίτητα. Φουντούκια όμως δεν είχα, οπότε προτίμησα την εύκολη εκδοχή τους, όπως τα εντόπισα στο milk-and.blogspot.com, που αξιοποιεί έτοιμη πραλίνα σοκολάτας και για τη ζύμη και για τη γέμιση. Διπλασίασα τις ποσότητες ώστε να φτάσουν για όλους και μέχρι να κρεμάσουμε τα τελευταία λαμπάκια, της σοκολάτας τα φιλιά είχαν εξαφανιστεί.

Για περίπου 40 μπισκότα, δηλαδή 20 σαντουιτσάκια:

Ζέστανα τον φούρνο στους 180 βαθμούς και έστρωσα με λαδόκολλα τη σχάρα. Σε ένα άνετο μπολ έριξα το βούτυρο, αφού περίμενα να μαλακώσει, τα αυγά, τη μισή πραλίνα σε κουταλιές και ανακάτεψα με το μίξερ χειρός, στη δυνατή ταχύτητα, ώσπου να ενωθούν σε κρέμα σφιχτή - 3 λεπτά ήταν αρκετά. Σταδιακά πρόσθεσα αλεύρι, αλάτι και συνέχισα το ανακάτεμα, σε χαμηλότερη πια ταχύτητα, για να προκύψει ζύμη μαλακή αλλά πηχτή.

Με δύο κουταλάκια του γλυκού έφτιαξα μπαλάκια: με το ένα έπαιρνα κουταλιές από τη ζύμη και σπρώχνοντας με το άλλο προσπαθούσα να την μοιράσω, όσο το δυνατόν πιο στρογγυλή, σε μικρές μπάλες πάνω στη λαδόκολλα (τελικά, με το ψήσιμο είδα πως τα μπισκότα απλώνουν και παίρνουν ομοιόμορφη όψη, οπότε το στρώσιμο της ζύμης δεν χρειαζόταν). Τους έδωσα χώρο, 2 εκατοστά απόστασης το ένα από το άλλο, και φούρνισα για 12 λεπτά την πρώτη δόση. Επειδή η σχάρα δεν χωρούσε όλη τη ζύμη, επανέλαβα για την υπόλοιπη μέχρι να τελειώσει, μόνο που η δεύτερη φουρνιά, λόγω ήδη ζεσταμένουν φούρνου, χρειάστηκε 2-3 λεπτά λιγότερα.

Για να σιγουρευτώ πως ψήθηκαν, τα τρύπησα μόλις πέρασαν τα 10 λεπτά με πηρούνι. Θα είναι αρκετά μαλακά και αφράτα, σαν σφουγγαράκια, όμως θα παρατηρήσετε πως το κάτω μέρος σύντομα ροδίζει και ξεκολλάει από τη λαδόκολλα. Ίσως κάποια από τα δικά μας παραρόδισαν, κανένας όμως δεν παραπονέθηκε.

Ξεφούρνισμα και άπλωμα σε πιάτο με λαδόκολλα για περίπου 15 λεπτά, μέχρι να κρυώσουν καλά.

Μετά τα γέμισα με την υπόλοιπη πραλίνα, αλείφοντας τη λεία πλευρά τους, και τα ένωσα σε μικρά σάντουιτς. Η αρχική συνταγή προέβλεπε και πασπάλισμα με κακάο. Όταν όμως το θυμηθήκαμε, ήταν πολύ αργά.

Τη θέση της πραλίνας μπορεί ασφαλώς να πάρει η λιωμένη κουβερτούρα, μια κουταλιά παγωτό ή γρήγορη κρέμα. Εγώ λιγουρεύτηκα τη γλυκόξινη μαρμελάδα βατόμουρο Αμανίτα του Φιλάρετου Ψημμένου - αυτή θα είναι και η επόμενη δοκιμή για τα “φιλιά” μου.