Το εναλλακτικό γιουβέτσι

του Κώστα Τσαούση 8 Δεκεμβρίου 2014 • Συνταγές • γιουβέτσι, κριθαράκι, τόνος, φούρνος

Η αρχική ιδέα ανήκει στη μητέρα, την κυρία Σοφία Τσαούση. Η δική μου συνδρομή ήταν στην εξέλιξη του εναλλακτικού χαρακτήρα αυτού του μαμαδίστικου κυριακάτικου φαγητού. Λοιπόν, το βασικό συστατικό είναι το κριθαράκι – πάντα ολικής άλεσης από μικρούς τοπικούς παραγωγούς.

Το κριθαράκι θα το βάλουμε σε αλατισμένο ζεστό νερό να πάρει μια καλή βράση – υπολογίζω για κάθε μερίδα ένα γεμάτο φλιτζάνι του καφέ κριθαράκι. Προσοχή, φλιτζάνι του καφέ – σαν και αυτά που πήρε προίκα η μάνα μας και όχι τα μοδάτα του εσπρέσο. Το κριθαράκι δεν χρειάζεται και πολλά λεπτά της ώρας. Το παρακολουθείτε και δοκιμάζετε. Το ζυμαρικό πρέπει να κρατάει και αυτό γιατί το περιμένουν πολλά μέχρι να φθάσει μέσα στο πήλινό του ( η τσαχπινιά της σημερινής συνταγής) στο τραπέζι. Το βρασμένο κριθαράκι το στραγγίζουμε και το αφήνουμε να ξεκουραστεί σε μια ευρύχωρη λεκάνη.

Στην συνέχεια, σε ένα τηγάνι που ήδη έχει κάψει, βάζουμε ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι (γενναιόδωρη ποσότητα) και μαζί του λίγο πράσο και πολύχρωμες πιπεριές. Μόλις αρχίσουν και ροδίζουν, προσθέτουμε μια ώριμη ψιλοκομμένη ντομάτα μαζί με μια κουταλιά της σούπας πελτέ. Αλάτι και πιπέρι. Βοηθάμε το μείγμα με λίγο νεράκι και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά με την ησυχία του. Προς το τέλος προσθέτουμε μια χούφτα από βρασμένα baby καρότα, τα οποία τα έχουν διαμορφώσει σε μπουκίτσες.

Το κριθαράκι και το «κοκκινιστό» μας μείγμα ενώνονται και αναμένουν και τον τόνο που θα παίξει το αντι-μοσχαράκι της συνταγής. Ο τόνος αδιαπραγμάτευτα από την Αλόννησο – προσωπική προτίμηση στον ερυθρό τόνο και, μάλιστα, στον καπνιστό ερυθρό τόνο. «Μιλάμε» για άλλη γεύση, ένα επίπεδο υψηλότερο όλων.

Ανακατεύουμε αρκετά καλά με μεγάλη υπομονή. Προσθέτουμε ελαιόλαδο και μπόλικη πάπρικα. Θέλουμε όλα τα επιμέρους συστατικά να έρθουν και να βρουν μια γλώσσα επικοινωνίας και συνεννόησης. Το αντίθετο, δηλαδή, από την αδυναμία των κομμάτων να συνεννοηθούν για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας. Το επόμενο βήμα είναι να μοιράσουμε το «υλικό» μας (κριθαράκι, «κοκκινιστό» μείγμα, τόνος) στα μικρά πήλινα, αυτά που κρατώ από τα γιαούρτια των 200 γρ.

Τα πήλινα τα υποδέχεται ένας προθερμασμένος φούρνος στους 160 °C. για τουλάχιστον 10 λεπτά της ώρας. Σερβίρουμε το φαγάκι μας -με τα πήλινα- μαζί με μια ωραία βραστή σαλάτα από κουνουπίδι και μπρόκολο.