Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όλα ήταν τέλεια προγραμματισμένα. Είχα στήσει το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς στην εντέλεια. Τα πάντα λειτουργούσαν ρολόι στο Milias Camps Village. O στολισμός, τα δώρα για τα παιδάκια, ακόμα και τα πυροτεχνήματα που θα ρίχναμε κατά την αλλαγή του χρόνου. Τα ορεκτικά, τα πρώτα, τα συνοδευτικά ήταν σε εξέλιξη. Το παπάκι και το γεμιστό με δαμάσκηνα ρολό γαλοπούλας - που ήθελα για το γιορτινό δείπνο και δεν μπορούσα να βρω στα πέριξ χωριά του Παρνασσού - θα ερχόταν από την Αθήνα στις 4.00, με τους πρώτους μας φιλοξενούμενους. Με άνεση, στις επόμενες τέσσερις ώρες που μου απέμεναν θα τα έψηνα.

Είχα προβλέψει τα πάντα εκτός από τον καιρό. Η αγωνία μου ξεκίνησε όταν είδα έξω από το παράθυρο πυκνές νιφάδες χιονιού. Και μετατράπηκε σε πανικό όταν οι μεταφέροντες τα εδέσματα μας ειδοποίησαν τηλεφωνικά ότι ήταν μπλοκαρισμένοι από το χιόνι στην Εθνική οδό, κοντά στην έξοδο προς Κάστρο. Δεν με τιμά ιδιαιτέρως αυτό που θα πω, αλλά πρέπει να ομολογήσω την αλήθεια. Δεν μπόρεσα να συμμεριστώ το πρόβλημα των φίλων μου, οι οποίοι ήταν ακίνητοι στην Εθνική Αθηνών - Λαμίας με τρία παιδιά στο αυτοκίνητο. Στο μυαλό μου είχα τους 34 καλεσμένους μου.

Τη λύση μου έδωσε ο Μανώλης, ο κρεοπώλης της Μαριολάτας. «Φέρε μου δύο μεγάλες λαδόκολες», μου είπε, «πράσινες και κόκκινες πιπεριές, κρεμμύδι και κεφαλογραβιέρα. Θα σου φτιάξω ένα γκιούλμπασι με μοσχαράκι που θα το θυμάστε σε όλη σας τη ζωή. Θα το πετάξεις στον φούρνο και θα το ξεχάσεις. Σε τρεις ώρες θ' ανοίξεις τη λαδόκολα και θα το προσφέρεις.»

Επειδή δεν ήθελα να πάω αδιάβαστη, έψαξα και ανακάλυψα ότι “Γκιούλμπασι” (Yılbaşı) σημαίνει Πρωτοχρονιά στα τούρκικα. Πηγαίνοντας στη συνέχεια να πάρω τη βασιλόπιτα από τον φούρνο, ανακάλυψα ότι οι Ρουμελιώτες το συνηθίζουν για την παραμονή ή και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Τη συνήθειά τους αυτή μου την αποκάλυψαν 4-5 πακετάκια που ψηνόντουσαν στον φούρνο της Γιάννας. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό. Το μοσχαράκι ψημένο στη λαδόκολα ευωδίαζε.

Περάσαμε πολύ ωραία. Δεν παίζει ρόλο που οι τελευταίοι μας καλεσμένοι κατάφεραν να φτάσουν μετά τον καινούργιο χρόνο. Η ανακούφιση που ένιωσα όταν έφτασαν όλοι και το χαρμόσυνο, εορταστικό περιβάλλον βοήθησαν ώστε να διασκεδάσουμε πάρα πολύ και να πάμε για ύπνο παίζοντας χιονοπόλεμο.

Υλικά

Κόβουμε το μοσχάρι σε μερίδες και το βάζουμε σε ένα ευρύχωρο μπολ. Χοντροκόβουμε τις πιπεριές και την κεφαλογραβιέρα και τις ρίχνουμε μέσα στο κρέας. Προσθέτουμε ολόκληρες τις σκελίδες του σκόρδου, ολόκληρο το κλωναράκι του δενδρολίβανου, τη ρίγανη, το μπούκοβο, τα μπαχάρια, το αλατοπίπερο, περιχύνουμε με το λάδι και ανακατεύουμε το μείγμα καλά.

Πάνω στον πάγκο εργασίας βάζουμε σταυρωτά τις δύο λαδόκολες, στο κέντρο τοποθετούμε το μείγμα του μπολ και κλείνουμε καλά. Δένουμε το πακέτο με σπάγγο, το βάζουμε σε ένα ταψί και το ψήνουμε στον φούρνο στους 200-220 °C για τρεις ώρες. Μου είπαν ότι το πακέτο ψήνεται επίσης εξαιρετικά μέσα σε γάστρα.

Παρόλο που ήταν δυνατό και πικάντικο, όλοι υπέκυψαν στη νοστιμάδα του. Ακόμα και τα παιδιά.