Βαριά σουτζουκάκια; ποτέ, ξανά!
Τα απέφευγα επιμελώς. Όσες φορές είχα δοκιμάσει, μετά από κάμποσες ώρες υπέφερα. Θες το αλευρωμένο βαρύ τηγάνισμα και μετά η καταβύθιση σε παχιά σάλτσα; Θες να 'ταν λιπαρός ο κιμάς και φουλ στα μπαχαρικά; Μακριά από μένα, παρακαλώ. Θέλω να πω ότι είναι ένα φαγητό που έχει κακοπάθει και στις κουζίνες των εστιατορίων και των σπιτιών. Στραγγαλισμένα και κακοποιημένα όσο και το παστίτσιο ή ο μουσακάς. Έλα όμως που τα δοκίμασα τις προάλλες κι ήταν αυτό ακριβώς που υπαινίσσεται το όνομά τους; Μπουκιές μαριόλες και τσαχπίνες, τόσο/όσο μυρωδάτες, τόσο/όσο γλυκούτσικες. Πονηρούτσικες. Χωρίς αλεύρωμα, χωρίς τηγανόλαδα στη σάλτσα, χωρίς μπαχαροσύναξη. Μπράβο Βαλ με τα ωραία σου!
Σουτζουκάκια σμυρνέικα
- 750 γρ. κιμά ανάμεικτο (500 γρ. μοσχαρίσιο και 250 χοιρινό)
- 2 χοντρές φέτες ξερό, κανονικό ψωμί, μουλιασμένες και στιμμένες καλά
- 1 σφηνάκι ούζο
- 1 αυγό
- 2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
- 1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
- αλάτι και πιπέρι
- ελαιόλαδο για τηγάνισμα
Για τη σάλτσα τους:
- 4-5 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
- 1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 1 ½ κονσέρβα ντοματάκια ΚΥΚΝΟΣ κονκασσέ ή όλόκληρα κομμένα απ’ το χέρι μας
- 1 κουταλάκι κύμινο
- 1/3 κουταλάκι ζάχαρη
- αλάτι και πιπέρι
Ζυμώνουμε τον κιμά μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά και τον αφήνουμε μισή ώρα στο ψυγείο.
Πλάθουμε τα σουτζουκάκια μακρόστενα. Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε ελαιόλαδο και, μόλις κάψει καλά (να μην καπνίσει βέβαια), ροδίζουμε τα σουτζουκάκια. Επιμένω στο ροδίζουμε, να πάρουν χρώμα ωραίο όχι να ξεροτηγανιστούν. Με τρυπητή κουτάλα ή με τσιμπίδα τα βγάζουμε από το λάδι.
Σε διπλανή απλωτή κατσαρόλα ή βαθύ τηγάνι ροδίζουμε το κρεμμύδι στο ελαιόλαδο. Προσθέτουμε τα ντοματάκια, τη ζάχαρη, το κύμινο, αλάτι και πιπέρι και αφήνουμε να σιγοβράζει σε χαμηλή φωτιά για 20 λεπτά περίπου, με κλειστό το σκεύος.
Μέσα στη μισοέτοιμη σάλτσα ακουμπάμε τα σουτζουκάκια, κουνάμε το σκεύος να απλωθούν καλά και να τα καλύψει η σάλτσα και τα αφήνουμε σε πολύ χαμηλή φωτιά για ένα δεκάλεπτο το πολύ, ώσπου να σωθεί το τυχόν νερό από τα ντοματάκια.
Από δίπλα; Προτείνω πουρέ (χειροποίητο ασφαλώς) ως τη βέλτιστη παρέα. Και όσα περίσσεψαν, την επόμενη μέρα τα συνόδευσα με γιαούρτι σακούλας που το 'χα πασπαλίσει με κάμποση καπνιστή πάπρικα.