Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η πρώτη ύλη μετράει. Ο τραχανάς πρέπει να είναι χωριάτικος και αν δεν υπάρχει απόθεμα από συγγενείς και φίλους - η αλληλέγγυα πλευρά της οικονομικής ζωής - καλό είναι να ψάξουμε στα νεο-μπακάλικα της Αθήνας για τα προϊόντα οικοτεχνιών της περιφέρειας. Και, προφανώς, ο τραχανάς να είναι ξινός. Τίμια πράγματα!

Ο τραχανάς της συνταγής μας - ξινός τραχανάς για να μη ξεχνιόμαστε! - έχει μια βασική προϋπόθεση. Να μαγειρευτεί με την τεχνική του ριζότο ή, τουλάχιστον, με τη δική μου εκδοχή για το τι σημαίνει η τεχνική του ριζότο.

Το πρώτο βήμα. Σε ένα κατσαρόλι - και σε δυνατή φωτιά - ρίχνω το περιεχόμενο 4 μικρών καλά αλατισμένων τοματών που έχω περάσει από το μπλέντερ. Κρατώ τη δυνατή φωτιά για ελάχιστα λεπτά της ώρας μέχρι να υποψιαστώ τον επερχόμενο κοχλασμό. Τότε, γεμίζω τις χούφτες και των δύο χεριών μου με τραχανά με τελικό προορισμό το κατσαρολάκι. Κατεβάζω το επίπεδο της θερμοκρασίας αμέσως και αρχίζω να ανακατεύω με μια ξύλινη σπάτουλα.

Το δεύτερο βήμα. Έχω στο πλάι της κουζίνας έτοιμο ένα μεγάλο ποτήρι με καυτό νερό, που προσθέτω, και μια καλή κουταλιά της σούπας πελτέ τομάτας. Ανακατεύω καλά, αλατίζω και προσθέτω και μια κουταλιά του γλυκού καπνιστή πάπρικα στο μείγμα. Ξεκινάω να ρίχνω σταδιακά τόσο από το μείγμα, ώστε να είναι πάντα καλυμμένος ο τραχανάς. Έτσι, συνεχίζω να ανακατεύω - πάντα διατηρώντας ένα μέτριο επίπεδο φωτιάς, φροντίζοντας να προσθέτω και λίγο-λίγο από το μείγμα ώστε να παραμένει καλυμμένος ο τραχανάς.

Το τρίτο βήμα. Σε μέτρια φωτιά ο τραχανάς θα αποφασίσει να μας αποκαλύψει τις χάρες του μετά το πρώτο δεκάλεπτο ή και δεκαπεντάλεπτο. Ας είμαστε αρκούντως υπομονετικοί και πάντα έτοιμοι να... επέμβουμε αν κάτι δεν πάει καλά σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς.

Το τελικό βήμα. Με ένα κουτάλι δοκιμάζουμε αν ο τραχανάς μας είναι ζουμερός και χυλωμένος. Στο παρά πέντε αυτής της διαπίστωσης προσθέτουμε γραβιέρα παλαιωμένη αλλά και καπνιστό Μετσοβόνε (του Ιδρύματος, που λέμε...). Ένα καλό ανακάτεμα. Λίγη ηρεμία. Και μια πρέζα από κρόκο Κοζάνης. Η τσαχπινιά της συνταγής. Και πάλι, ανακάτεμα αυτή τη φορά αλλά με διακριτική διάθεση.

Αφήνουμε τον τραχανά να ηρεμήσει στο κατσαρολάκι για λίγα λεπτά της ώρας. Διαλέγουμε ένα ωραίο μπολάκι και σερβίρουμε στο άψε-σβήσε. Λίγες σταγόνες καλό ελαιόλαδο, μια πρέζα καπνιστή πάπρικα και, στην κορυφή, κομματάκια από καπνιστή γαλοπούλα φερμένη από την Καρδίτσα.