Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τώρα πώς να σας το πω αυτό χωρίς να ακουστώ τρελή; Δεν τρελαίνομαι για τηγανητές πατάτες. Ορίστε, το είπα. Φυσικά και τις τρώω κι αν είναι αληθινές πατάτες, λεπτοκαμωμένες και κριτσανιστές – σαν αυτές της μαμάς μου, τις χτυπάω αλύπητα. Όμως δεν τις επιθυμώ, δεν τις λιγουρεύομαι, δεν τις έχω στη λίστα των φαγητών που αν, ας πούμε, απαγορευόντουσαν θα έπεφτα σε κατάθλιψη. Από την άλλη ψοφάω για καλοψημένες πατάτες φούρνου (κάποια στιγμή πρέπει να μοιραστώ μαζί σας τη μαγική συνταγή του φίλου μου του Σπύρου, υπερτεράστιο ταλέντο στη μαγειρική και λίγα λέω) βελούδινους πουρέδες, απλές και τίμιες πατατοσαλάτες. Μία τέτοια απλή, απλούστατη πατατοσαλάτα λέω να σας τρατάρω σήμερα. Μπανιαρισμένη σε μουστάρδα και μέλι, προέκυψε όταν μια μέρα είπα να δώσω μια αυταπάτη γκουρμεδιάς στο all time classic λαδολέμονο που συνήθως έφτιαχνα. Και από τότε έγινε κανόνας.

Πατατοσαλάτα με μέλι (ή - για να ψαρώσει η πεθερά - pommes au miel)

Υλικά

Καθαρίζουμε τις πατάτες, τις κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια και τις βράζουμε για περίπου 15 λεπτά, τόσο όσο να μαλακώσουν αλλά όχι και να διαλύονται. Στο μπολ που θα τις σερβίρουμε ρίχνουμε ένα ποτηράκι του κρασιού ελαιόλαδο, 2 γεμάτες κουταλιές της σούπας  μέλι, 2 ½ κουταλιές της σούπας μουστάρδα και τον χυμό από το λεμόνι.

Ανακατεύουμε τα υλικά ώσπου να δέσουν απολύτως μεταξύ τους και να σχηματίσουν μια κάπως βελουτέ σος. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο ακόμα ελαιόλαδο. Ψιλοκόβουμε τον άνηθο και προσθέτουμε στη σος όσο θέλουμε. Εγώ, που αγαπώ τον άνηθο, του δίνω και καταλαβαίνει. Αν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε αλάτι και πιπέρι, προσωπικά νομίζω πως δεν χρειάζεται αλλά γούστα είναι αυτά.

Μόλις οι πατάτες μας είναι έτοιμες τις περνάμε από την κατσαρόλα στο σουρωτήρι όπου και τις αφήνουμε 3-4 λεπτά να ξελαμπικάρουν από το καυτό νερό και να ξεφορτωθούν από πάνω τους την πολλή ζέστη. Όταν η πρώτη καυτή ανάσα υποχωρήσει, τις ρίχνουμε στο μπολ με τη σος και τις ανακατεύουμε τρυφερά. Κάνει καλή παρέα με ψητά κρεατικά και ουζομεζέδες αλλά και μόνη της τρώγεται μια χαρά.

Εξτραδάκι: Αν σας αρέσει η κάπαρη, και δεν σας ενοχλεί η κόντρα της με το μέλι, προσθέστε άφοβα.

Περισσότερα άρθρα της Μαρίας Πετρίδη