Μελιτζάνες: απλά, απλούστατα, σχεδόν εξεζητημένα

της Αναστασίας Λαμπρία 28 Απριλίου 2015 • Συνταγές • μελιτζάνες, φέτα, κουκουνάρι

Τις πρώτες τις πέτυχα προχτές στη λαϊκή μου. Στιλπνές, τροφαντές, τσουπωτές. Ό,τι κι αν έχει γεμίσει ήδη τα καλάθια μου, θεωρώ κάτι σαν αμαρτία να δω ωραίες μελιτζάνες και να τους στρέψω την πλάτη (το ίδιο σύνδρομο έχω και με τις αγκινάρες). Πήρα καμιά δεκαριά: οι μισές κατέληξαν σε καπνισμένη μελιτζανοσαλάτα (σκέτη, κατάσκετη, μόνο με καλό ελαιόλαδο και αλάτι). Οι άλλες μισές κατέληξαν χτες βράδυ, στο άψε σβήσε, σε ένα χάρμα μεσογειακής φρεσκάδας.

Ψημένες μελιτζάνες με φέτα και κουκουνάρια

3 μελιτζάνες φλάσκες
6-8 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
100 γρ. φέτα μαλακιά θρυμματισμένη με το πιρούνι
3-4 κουταλιές ξύδι βαλσαμικό
1 χούφτα φύλλα βασιλικού ψιλοκομμένα
½ φλιτζ. κουκουνάρι αλάτι καλό και πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Κόβω τις μελιτζάνες σε ισόπαχες φέτες, όχι πολύ λεπτές, π.χ. 2 εκατοστών (αν είστε του χάρακα). Με το πινέλο τις αλείφω ελαιόλαδο και τις ψήνω. Πού τις ψήνω; Προφανώς, αν έχω καρβουνα, εκεί. Αλλιώς, είτε στο γκριλ του φούρνου ή στο γνωστό μαντέμι (να 'χουν πυρώσει και τα δυο καλά), πάνω στη φλόγα της εστίας που θα τους δώσει και το άρωμα του καπνιστού. Πόσο τις ψήνω; Ίσαμε να αφήσουν στη σάρκα τους τα σημάδια από τις γραμμές της σχάρας ή του μαντεμένιου τηγανιού. Να χάσουν τη σπογγώδη υφή και να τραγανίσουν στις άκρες.

Σε ένα τηγανάκι παράλληλα, χωρίς λάδι ή οτιδήποτε άλλο, ροδίζω τα κουκουνάρια σε μέτρια φωτιά για λίγα, ελάχιστα λεπτά να μην αρπάξουν. Τα θέλω τραγανά και πιο μυρωδάτα (το πέρασμα από το τηγάνι εντείνει και απελευθερώνει το άρωμά τους).

Σπάω με το πιρούνι τη φέτα, αν θέλω μαλακή (που προτείνω), πολύ καλή βρίσκω στο μαγαζί του Καρατζά, Αθηνάς και Σοφοκλέους.

Αυτή ήταν όλη κι όλη η δυσκολία (;).

Απλώνω τις ψημένες φέτες της μελιτζάνας σε μεγάλη πιατέλα, αλατίζω και τρίβω πιπέρι απ’ τον μύλο. Πασπαλίζω με τον βασιλικό, ρίχνω τη φέτα να πάει παντού. Νοστιμεύω με το μπαλσάμικο και με λίγες κλωστές ελαιόλαδο ακόμη.