Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ εγώ, ο κατά φαντασίαν μάγειρας, πως μπορώ να δημιουργήσω μια τέτοια απόλαυση μέσα σε τρία κουζινικά λεπτά. Τη συνταγή μου την έφερε η 12χρονη κόρη μου και την άπλωσε μπροστά μου στο γραφείο με τα λογιστικά χαρτιά. Άξαφνα κι εντελώς μαγικά, σαν υπνωτισμένος, της είπα:

- Πάμε να ψωνίσουμε!

Είναι καλό, σκεφτόμουν, να έχει η κόρη μου και μια ανάμνηση στη κουζίνα με τον μπαμπά. Θα της χρειαστεί σε περίπου 20 χρόνια νομίζω... Μπήκαμε χαμογελαστοί στο τοπικό σουπερμάρκετ και υπό τους ήχους του I Will Survive πήραμε μισό κιλό φυτική κρέμα γάλακτος, ένα κουτάκι με κακάο Γιώτης 125 γραμμαρίων, τέσσερις βανίλιες κι ένα κουτάκι συμπυκνωμένο γάλα τύπου Νουνού, τέλος άρπαξα κι ένα φακελάκι σταγόνες κουβερτούρας. Με το που τελείωνε η Gloria Gaynor τον ύμνο της γυναικείας ανεξαρτησίας του '70, ήμασταν μπροστά στο ταμείο και σε λιγότερα από 10 λεπτά στη κουζίνα.

Ρίξαμε την κρέμα στο γυάλινο μπoλ και την χτυπήσαμε με το μίξερ μέχρι που έπηξε. Ρίξαμε το Νουνού, τις βανίλιες και το κακάο, όλα ακατάστατα και με αδεξιότητα. Γέμισε ο πάγκος σκόνη κακάο. Η κόρη μου ανακάτευε, γεμάτη χαρούμενη ένταση, δοκιμάζοντας πού και πού. Σε δυο λεπτά ομογενοποιήθηκαν τα πάντα και τότε πασπάλισα το μίγμα με τις σταγόνες κουβερτούρας, η Αμαλία σκέφθηκε να τις ενσωματώσουμε μέσα, όπερ και εγένετο με ελαφρύ ανακάτεμα.

Βάλαμε το γυάλινο μπολ ζ’ κατάψυξ!

Μετά 3 ώρες, φάγαμε το φθηνότερο και ωραιότερο παγωτό σοκολάτα που υπάρχει στη γη. Χωρίς συντηρητικά, το τσακίσαμε κυριολεκτικά, για να μη σας πω ακόμα τρώμε κι έχουν περάσει τρεις υπέροχα γλυκειές μέρες.

Δείτε το προφίλ του Πάνου Κοκκίδη στο protagon.gr.