Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Και πώς δεν τις έχουμε μαγειρέψει: σε τάρτα, σε σαλάτα πολίτικη, με ξινόχοντρο και με κολοκυθάκια! Μελιτζανοσαλάτες! Μα και στον κήπο, ο Άντυ μας καθοδηγεί βήμα - βήμα στη σπορά τους αλλά έχει και κόλπα μπόλικα για τους εντός πόλης, ώστε να τις μεγαλώσουμε σε γλάστρα. Σειρά μου, λοιπόν, πριν μετονομαστούμε δικαίως σε μελιτζανίστας, να καταθέσω την αγαπημένη μου εκδοχή: φουρνιστές παναρισμένες ροδέλες με ντοματένια σάλτσα, φέτα και γραβιέρα. Η ιταλικής προέλευσης «μελιτζάνα παρμεζάνα» με άλλα λόγια, όμως σε τόνους ελληνικούς, χάρη στα τυριά.

Χορταίνουν 5 (ή 3 πολύ πεινασμένοι)

*Τα είδη του τυριού ασφαλώς και μπορούν να αλλάξουν κατά τα γούστα μας.

Εν αρχή, το αναγκαίο ξεπίκρισμα. Αφού τις κόψω σε ροδέλες, τις πασπαλίζω με αλάτι και από τις δύο πλευρές, τις στρώνω σε άνετο σουρωτήρι και από πάνω ένα βαρύ πιάτο που να τις πιέζει αρκετά. Σκοπός να χάσουν αρκετά από τα υγρά τους - αρκούν 30 με 45 λεπτά υπομονής. Όταν περάσουν, τις ξεπλένω καλά με κρύο νερό και τις στεγνώνω με χαρτί.

Ζεσταίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς. Ραντίζω ένα ρηχό ταψί με λίγο ελαιόλαδο και το απλώνω με τα δάχτυλα. Σε ένα πιάτο χτυπάω στα πεταχτά τα αυγά και σε ένα άλλο αδειάζω τα τρίμματα του ψωμιού. Βουτάω τις μελιτζάνες πρώτα στο αυγό και αμέσως μετά στο τριμμένο ψωμί, βοηθώντας με τα δάχτυλά μας, όποτε χρειάζεται, για να καλυφθούν καλά.

Τις απλώνω έτσι, θωρακισμένες, στο ταψί και ψήνω στην ίδια θερμοκρασία για περίπου 10 και 5 επιπλέον λεπτά από την άλλη πλευρά, ώσπου να ροδίσουν. Ξεφουρνίζω και χαμηλώνω τη θερμοκρασία στους 170.

Έχω από πριν διαλέξει ένα ρηχό ταψάκι και εκεί αδειάζω τη σάλτσα ντομάτας που είτε α) την έχω ετοιμάσει κατά τον προσφιλή μας τρόπο ή β) προτιμώ την έξοχη ντομάτα - σκόρδο των Simply Greek, (ή όποιο άλλο βαζάκι τους σας κάνει κέφι), που δεν υστερεί σε τίποτα από τις σπιτικές σάλτσες, κοστίζει περί τα 3 ευρώ και ταιριάζει απολύτως με τις γεύσεις της μελιτζάνας και των τυριών.

Αφού, λοιπόν, αδειάσω τη σάλτσα στο ταψάκι, τόση ώστε να καλύπτει τον πάτο του, τοποθετώ πάνω της τις ροδέλες μελιτζάνας σε πύργους των τριών ή τεσσάρων. Με ένα κουτάλι τις περιχύνω με τη σάλτσα που βρίσκεται γύρω, κόβω μερικά κομμάτια φέτας για τις κορυφές και πασπαλίζω με γραβιέρα. Αν περισσέψει σάλτσα ή τυρί, το προσθέτω στο πλάι, θα φανεί χρήσιμο κατά το σερβίρισμα.

Βασιλικός λίγο πριν τον φούρνο (αλλά και μετά) και ψήσιμο για 30 λεπτά στους 170 βαθμούς, χωρίς κανένα σκέπασμα. Μόλις περάσει ο χρόνος, ξεφουρνίζω, περιμένω γύρω στα 10 λεπτά για να κρυώσουν κάπως και σερβίρω μοιράζοντας τους πύργους στα πιάτα, περιχύνοντάς τους με τη (μούρλια, σας λέω) σάλτσα του ταψιού. Κι αν κατά το ψήσιμο οι μελιτζανοπύργοι καταρρεύσουν, με λίγη παραπάνω σάλτσα από πάνω όλα ξεχνιούνται.

(Φωτογραφίες και παραλλαγή συνταγής από το fromvalerieskitchen.com)