Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το γραπτό μήνυμα που έφτασε στο κινητό το προηγούμενο Σάββατο ήταν άμεσο, σαφέστατο, σχεδόν αδιαπραγμάτευτο: «Σε μία ώρα περνάμε να σε πάρουμε και φύγαμε!». Εκδρομή, όμως, χωρίς κολατσιό και μεζέδες, τουλάχιστον για την εν λόγω παρέα, δεν νοείται, έπρεπε λοιπόν στα γρήγορα να ετοιμάσω κάτι νόστιμο, εύκολο στη μεταφορά για τσιμπολόγημα εν κινήσει. Ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για να επαναλάβω το γκραν σουξέ μου, τα τυροπιτάκια του λεπτού, τους μακρινούς - εξαιτίας της ταπεινής τους σύστασης - συγγενείς των γαλλικών gougères. Τούτες οι μαλακές τυρένιες μπάλες, πέρα από απλούστατες και γρήγορες, είναι απολύτως εθιστικές.

Τα μόνα αναγκαία για περίπου 12 τυροπιτάκια:

Ο φούρνος ανάβει στους 200 βαθμούς και όλα τα υλικά πέφτουν μαζί σε ένα βαθύ μπολ. Τα ανακατεύουμε καλά μέχρι να προκύψει ζύμη ομοιόμορφη. Αλευρώνοντας πρώτα τα χέρια μας - ποιος θέλει να χρονοτριβεί καθαρίζοντας ζυμάρι; - πλάθουμε με τη ζύμη σφαιρίδια, περίπου σε μέγεθος καρυδιού. Στρώνουμε ένα φύλλο λαδόκολλας σε πλατύ ταψί και τα τοποθετούμε σε σχετική απόσταση μεταξύ τους, γιατί θα φουσκώσουν αρκετά.

Δοκιμάζουμε αν χρειάζονται περισσότερο αλεύρι: αν το πρώτο που θα πλάσουμε στέκεται στη λαδόκολλα χωρίς να “απλώνει”, η ζύμη είναι έτοιμη, ειδάλλως προσθέτουμε λίγο αλεύρι και ξαναπλάθουμε.

Γιατί όχι λίγο τριμμένο τυρί από πάνω; Φουρνίζουμε στην ίδια θερμοκρασία - σε 20 λεπτά το πολύ θα έχουν ροδίσει οπότε και τα ξεφουρνίζουμε. Αν έχει μείνει λίγος χρόνος, τα αφήνουμε να κρυώσουν. Αχνιστά, με τραγανό περίβλημα, αφράτο εσωτερικό και μετρημένα τυρένια, ακαταμάχητα εν ολίγοις.

Σε όχι τόσο βιαστικές συνθήκες τα τυροπιτάκια αυτά είναι η χαρά του πειραματισμού: εντάσσοντας στα υλικά μπέικον, ψιλοκομμένα μανιτάρια ή πιπεριές, ακόμα και τριμμένο κοτόπουλο, ήδη μαγειρεμένο, γίνονται πραγματικό γεύμα-πασπαρτού.