Μεζές για το τέλος της λιτότητας
Ψυχραιμία, σύντροφοι! Ένα ποτήρι δροσερό κρασί, κλειστή τηλεόραση και αγαπητική διάθεση – μικρές, αθώες συμβουλές για τις δύσκολες, παράξενες μέρες. Αργά το απόγευμα του Σαββάτου – την ώρα που ξεκινούσε η συνεδρίαση της Βουλής - σηκώσαμε τα ποτήρια με τον Περικλή και δοκιμάσαμε τη μικρή μπουκιά που είχαμε φτιάξει μαζί λίγο νωρίτερα, ένα αποξηραμένο σύκο από την Κύμη, κομμένο στη μέση για να φαίνεται το εσωτερικό του με τα σποράκια, και πάνω του ένα κομματάκι αυγοτάραχο. Δίπλα τους, μια σταλιά από κρέμα βαλσαμικού με σύκο.
Ας πάμε, λοιπόν, στα υλικά και στις λεπτομέρειές τους - λεπτομέρειες και γεωγραφικές:
α) Αυγοτάραχο: προτίμησα την εύκολη λύση, το αυγοτάραχο σε φέτες μέσα σε ηλιέλαιο από τη Stefos από το Αιτωλικό.
β) Σύκα: Η μικρή συσκευασία των 135 γρ. με αποξηραμένα σύκα Κύμης από το Rizovoli (μια επιχείρηση από το χωριό Καλημεριάνοι από την ευρύτερη περιοχή της Κύμης).
γ) Κρέμα βαλσαμικού με σύκα, ένα πολύ ιδιαίτερο προϊόν από την επιχείρηση Παπαδημητρίου από την Καλαμάτα.
δ) Το κρασί: Eνα μπουκάλι Sauvignon Blanc – από τα μέρη του Περικλή - ήρθε κατευθείαν από το ψυγείο. Χθες, μιλώντας με την ξαδέρφη Λένγκα, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν και δύο εναλλακτικές προτάσεις. H μία για ένα ασύρτικο Σαντορίνης και η δεύτερη για ένα τσίπουρο. Μια ωραία ιδέα, η μπουκιά μαζί με ένα σφινάκι τσίπουρο (λεπτομέρεια που προσθέτει: παγωμένο το ποτηράκι).
Εν ολίγοις, ο συνδυασμός του αυγοτάραχου με τα αποξηραμένα σύκα διαμορφώνει στα γρήγορα έναν απλό μεζέ με θεϊκά χαρακτηριστικά που θυσιάζει τη... λιτότητα και αποκαλύπτει τα πλούτη του τόπου μας.