Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τον τίτλο του πιο πολυσυζητημένου βιβλίου του 20ού αιώνα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού είχα στο μυαλό μου όταν λίγο πριν από το μεσημέρι του Σαββάτου ξεκίνησα για την αγορά της Καλλιθέας. Έναν τίτλο – «Τα σταφύλια της οργής», το εμβληματικό μυθιστόρημα του Τζων Σταινμπεκ για τις συνέπειες του μεγάλου Κραχ του ΄29- που στην δική μου συνταγή (μιας καλοκαιρινής δροσερής και χορταστικής σαλάτας) που ήθελα με τη δύναμη της ψυχής μου να παραλλάξω. Τα δικά μου σταφύλια τα ήθελα και τα θέλω να είναι υπέρ της καταλλαγής.

Τα σταφύλια – εισαγόμενα από την μακρινή Χιλή- τα συνδύασα με άγρια ρόκα αλλά και μια κόκκινη σγουρή σαλάτα. Τα τρία υλικά αποτέλεσαν και τη βάση της σαλάτας αφού προηγουμένως έπλυνα με κάθε δυνατή προσοχή τα σταφύλια, έκοψα στη μέση τις μεγάλες πορφυρού χρώματος ρόγες και έβγαλα με ένα λεπτό μαχαιράκι τα κουκούτσια.

Αλλά στη σαλάτα θέλησα να δώσω και ένα τοπικό χρώμα συδυάζοντας  καπνιστό μοσχαρίσιο παστράμι από την Καρδίτσα και ένα ιδιαίτερο  τυρί από την Νάξο – κόμος με μπούκοβο. Το παστράμι  είναι από μια αλλαντοποιία από την θεσσαλική πόλη με την επωνυμία Τσιανάβας, ενώ το τυρί από τη πολυβραβευμένη Τυροκομία Νάξου Εμμαν. Κουφόπουλος.
Λίγο ελαιόλαδο και ορισμένες σταγόνες από κρέμα βαλσαμικού είναι ότι πρέπει για την τελευταία λέξη πριν το σερβίρισμα της σαλάτας μας.