Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ναι. Κι όμως. Χθες Κυριακή του δημοψηφίσματος, ξύπνησα νωρίς το πρωί γεμάτη ενεργητικότητα κι ας δούλευα μέχρι αργά το προηγούμενο βράδυ.

Ξεπάγωσα την κατάψυξη, πήγα και στήθηκα στην ουρά για το 50αρικο που μου αναλογεί, έχοντας ξεχάσει να το κάνω τις 2 προηγούμενες ημέρες, αλλά δεν πειράζει γιατί θα μου τέλειωναν πιο γρήγορα τα 50άρικά μου, συνέβαλα στην ηρεμία της ουράς έξω από την τράπεζα γιατί ο κόσμος είναι σε έκρυθμη κατάσταση, ψήφισα και γύρισα πίσω.

Ενδιαμέσως αγόρασα κεράσια, κρεμμύδια, ντομάτες γινωμένες και έναντι 3 ευρώ  μια μπέιμπι μπουκαμβίλια.

Τα λουλούδια είναι το όριο της φτώχειας μου. Νιώθω χάλια όταν δεν μπορώ να διαθέσω ούτε 1 εύρουδάκι στον ασιάτη ανθοπώλη της γειτονιάς μου. Ακόμη όμως αντέχω. Και μετά, στο σπίτι έκλαψα γιατί τα βατικιώτικα κρεμμύδια που μου έδωσε ο κύριος Γιωργάκης, ο μανάβης μου στη γωνία Αριστοτέλους και Αγίου Μελετίου -λίγες γειτονιές της Αθήνας διαθέτουν τέτοιο υπέρ-μανάβικο που είναι ανοικτό καθημερινά από το πρώι μέχρι τα μεσάνυχτα από πεποίθηση- είναι έξτρα αψιά και έφτιαξα μπόλικη σάλτσα ντομάτα για να υπάρχει στο ψυγείο.

Η σάλτσα ντομάτα είναι απολύτως απαραίτητη σε μια κουζίνα: Τη βάζεις σε χίλια δυο φαγητά και επιτέλους λίγο κόκκινο μέσα στη μαυρίλα κάνει τη διαφορά. Σπας δυο αυγά και φτιάχνεις καγιανά, βράζεις ρύζι ή μακαρόνια (γίνονται ακόμη πιο νόστιμα αν τα βράσεις μέσα στη σάλτσα αφού την αραιώσεις με ανάλογο νερό), κάνεις πατάτες γιαχνί, σουτζουκάκια, πίτσα και χίλιες δυο άλλες παρασκευές.  Γιατί να την αγοράσεις έτοιμη, ειδικά τέτοια εποχή που οι ώριμες ντομάτες είναι σε αφθονία και πεντανόστιμες;

Λοιπόν βουτάω τις ντομάτες σε καυτό νερό για να τις ξεφλουδίσω πιο εύκολα.

Ψιλοκόβω κρεμμύδια και τα σιγοβράζω με λίγο νερό. Όταν τα υγρά εξατμιστούν, ρίχνω λάδι, σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση, αφού βγάλω το φύτρο τους γιατί λένε ότι κάνει το φαγητό πιο βαρύ, πράγμα για το οποίο δεν είμαι και πολύ σίγουρη, αλλά μου έχει μείνει η συνήθεια, και ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα να σοταριστούν καλά χωρίς να καούν. Στη φάση αυτή προσθέτω και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Στη συνέχεια ρίχνω τη ντομάτα, 1 μυρωδάτο αστεροειδή γλυκάνισο, 1 κομματάκι ευγενική κανέλα (προσοχή: κανέλα όχι κάσια), από λίγο κουρκουμά, κίμινο, καπνιστή πιπεριά και μπούκοβο, αλάτι και μια κουταλιά μαρμελάδα φράουλα. Είναι το μυστικό αλεξανδρινής μαγείρισσας αυτό. Κανείς δεν το καταλαβαίνει, αλλά όλοι είναι ευχαριστημένοι όταν τρώνε τη σάλτσα μου.

Αφήνω τη σάλτσα να βράσει σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μελώσει, κατεβάζω την κατσαρόλα από τη φωτιά και όταν κρυώσει γεμίζω καλά καθαρισμένα γυάλινα βάζα, ρίχνω από πάνω λίγο ωμό λάδι για συντήρηση και τα βάζω στο ψυγείο. Αλλιώς, πριν κρυώσει γεμίζω ζεστά αποστειρωμένα βάζα, τα βιδώνω καλά και τα αφήνω να κρυώσουν τοποθετημένα ανάποδα.