Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Για την Κάσο σας μιλάω σε αυτό το blog συχνά πυκνά. Πως θα γινόταν να μην το κάνω, εφόσον κατάγομαι από αυτό το νησάκι των Δωδεκανήσων και blog σημαίνει ημερολόγιο στην ουσία; Όλο το καλοκαίρι μου ποστάρω συνταγές και αναρτήσεις από εκεί, περνάω δύο ολόκληρους μήνες τον χρόνο σε αυτό το λατρεμένο νησί, και τους υπόλοιπους δέκα, περιμένω πότε θα ξαναπάω...

Τα φαγητά της Κάσου, είναι μοναδικά: μικρά ντολμαδάκια από αμπελόφυλλο γεμιστά με κρέας, πιλάφι με κατσίκι ή κοτόπουλο, και μακαρούνες με σιτάκα, είναι από τα πιο γνωστά. Εκτός από τα ντολμαδάκια, που εάν δεν είσαι εξπερ του τυλίγματος, σου παίρνει αρκετές ώρες να τυλίξεις ένα κιλό, το οποίο μετά καταναλώνεται σε κλάσματα δευτερολέπτων, τα άλλα δύο φαγητά φτιάχνονται αρκετά εύκολα και γρήγορα, και στα Κασιώτικα σπίτια καταλώνονται σχεδόν καθημερινά. Να σας πω ότι στο σπίτι μας, σε κάθε γιορτή, επέτειο, γενέθλια, αρραβώνα κτλ, οι μακαρούνες και τα ντολμαδάκια υπάρχουν στον μπουφέ ανεξαιρέτως! Στην Κάσο πήγα μεγάλη, αλλά μέσα από την γεύση αυτών των φαγητών, την γνώριζα ήδη πολύ καλά... 

Η σιτάκα είναι ένα μαλακό γλυκόξινο τυρί, που φτιάχνεται μόνο στην Κάσο. Μέχρι πριν ένα δύο χρόνια, δεν γινόταν να την προμηθευτείτε από αλλού, εκτός από το νησί... Το νησί απέκτησε τυροκομείο όμως, και επιτέλους, μπορείτε να την βρείτε και στην Αθήνα! Δείτε τις διευθύνσεις εδώ. 

Πρόσφατα, έφαγα υπέροχες μακαρούνες με σιτάκα στο εστιατόριο "Ο Μπακαλόγατος"  από τα χέρια του εξαιρετικού σεφ και ιδιοκτήτη Γιώργου Καντέλη. Ο Μπακαλόγατος δεν προσφέρει μόνο Κασιώτικη κουζίνα, αλλά εγώ προσωπικά αυτά ήταν τα πιάτα που είχα λαχταρήσει, οπότε τα προτίμησα. Οι μακαρούνες του, είναι από τις ωραιότερες που έχω φάει, μιας και δεν τις είχε παραβράσει όπως συνηθίζεται στο νησί μας, αλλά και το τσίκνωμα του-το καραμελωμένο κρεμμυδάκι που μπαίνει σαν γαρνιτούρα- ήταν ακριβώς όπως μου αρέσει: τραγανό και ξεροψημένο. Οι συμβουλές του Γιώργου για το συγκεκριμένο φαγητό είναι δύο: τα κρεμμύδια να είναι άσπρα, και να χρησιμοποιείτε βούτυρο μαζί με ελαιόλαδο (μισό-μισό) για το τσίκνωμα.

Εδώ τις έφτιαξα με κόκκινα επειδή δεν βρήκα λευκά, αλλά την επόμενη φορά θα ακολουθήσω την συμβουλή του, γιατί όπως είπε και η φίλη μου η Εύα-FunkyCook, η κουζίνα του Γιώργου είναι ότι πιο ειλικρινές έχει γευτεί τον τελευταίο καιρό...

Επιτέλους λοιπόν, ιδού οι περιβόητες μακαρούνες!

Υλικά

Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια, και τα κόβουμε σε μικρά κυβάκια.  

Βράζουμε τις πέννες σε άφθονο αλατισμένο νερό. Παράλληλα, ετοιμάζουμε το τσίκνωμα. Σε μεγάλο τηγάνι, τοποθετούμε το βούτυρο γάλακτος και το ελαιόλαδο, και μόλις λιώσουν προσθέτουμε τα κρεμμύδια. Τα αφήνουμε να ροδίσουν σε μέτρια φωτιά.

Μόλις ροδίσουν αρκετά, και εάν οι πέννες μας δεν είναι ακόμα έτοιμες, σβήνουμε την φωτιά και τα αφήνουμε στην άκρη. Χρειάζεται προσοχή να μην αρπάξουν, οπότε να τα κοιτάτε! Κανονικά η όλη διαδικασία αυτού του φαγητού, εκτελείται παράλληλα-τσίκνωμα με πέννες. Μπορείτε όμως να ετοιμάσετε το τσίκνωμα ακόμη και μια ημέρα πριν, και να το χρησιμοποιήσετε την ώρα που θέλετε.

Σε ένα μεγάλο μπολ-σουπιέρα, ενώνουμε την σιτάκα με 1/2 κούπα νερό από τις πέννες που βράζουν, και ανακατεύουμε καλά με ξύλινη κουτάλα, να γίνει μια ρευστή κρέμα. 

Λίγο πριν τελειώσουν να βράζουν τα μακαρόνια, ζεσταίνουμε ξανά τα κρεμμύδια, για να είναι έτοιμα για να γαρνίρουμε τα μακαρόνια μας.

Όταν οι πένες βράσουν, τις σουρώνουμε και τις προσθέτουμε στο μπολ με την σιτάκα, ανακατεύοντας να πάει παντού. Τις τοποθετούμε στην πιατέλα που θα τις σερβίρουμε.

Περιχύνουμε με το κρεμμύδι και το καυτό βούτυρο. Σερβίρουμε παίρνοντας λίγο τσίκνωμα σε κάθε κουταλιά, και σερβίρουμε αμέσως!

* Η συνταγή είναι από την ιστοσελίδα της Μαριλίτας Χατζηβασιλείου, Gourmelita