Η ζωή μου όλη: μετά τους κουραμπιέδες
Επειδή την εβδομάδα που μας πέρασε σημείωσα τα περισσότερα επεισόδια υπνοβασίας με στόχο και έπαθλο τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα της Ιωάννας, τον μπακλαβά της Νότας και τα κραμπλ της Μάρως σας καλώ άπαντες να σωφρονιστούμε καθότι τα ξεχειλωμένα κορμιά επιτείνουν την κατάθλιψη. Πράσα φτηνά και καλά, πράσα αρωματικά και βελουδένιας υφής, πράσα εύκολα στην παρασκευή. Ο θρύλος λέει ότι εκεί οφείλουν οι γαλλίδες τα λεπτά κομψά κορμιά τους (διουρητικά γαρ) που τους επιτρέπουν μετά από μια πρασόσουπα να επιδίδονται σε ακόλαστα δείπνα. Η δε Ιστορία ότι τα πράσα ήταν αγαπημένο έδεσμα του Νέρονα καθότι τον έκαναν καλικέλαοιδο.
Ιδού η αγαπημένη μου σούπα
3-4 πράσα καθαρισμένα και κομμένα ροδέλες χοντρές
1 πατάτα κομμένη σε κύβους
½ μικρή σελινόριζα καθαρισμένη και κομμένη μικρά κομμάτια
1 ποτηράκι του κρασιού λευκό κρασί καλό
1 λίτρο ζωμό σπιτικό ή 1 λίτρο νερό (ζεστά)
μια γενναία χούφτα μανιτάρια φρέσκα όποια ποικιλία θέλουμε κομμένα λεπτά φετάκια
Ελαιόλαδο
Αλάτι καλό και πιπέρι φρεσκοτριμμένο
2-3 κουταλιές κρεμ φρές (όχι κρέμα γάλακτος!) ή γιαούρτι πλήρες.
Πρόκειται για έδεσμα που ετοιμάζεται τάχιστα, χωρίς πολλή φροντίδα κι εντούτοις δεν είναι προχειράντζα.
Ζεσταίνω λάδι σε βαριά κατσαρόλα, τόσο όσο να απλώνεται στον πυθμένα της. Εκεί μέσα ξανθίζω τα πράσα, την πατάτα και τη σελινόριζα (όλα κομμένα). Μόλις ψιλοπάρουν χρώμα, σβήνω με το κρασί, μια δυο βράσεις και προσθέτω το ζωμό ή το νερό, ζεστά. Χαμηλώνω τη φωτιά σε μέτρια θερμοκρασία και βράζω για 20 λεπτά περίπου. Αλάτι, πιπέρι. Περνάω όλα τα λαχανικά από το μύλο ή τα λιώνω μέσα στην κατσαρόλα με το λεγόμενο «μπαστούνι».
Όσο βράζει η σούπα σε δυνατή φωτιά, σε ελαιόλαδο λιγουλάκι, ρίχνω τα μανιτάρια. Παίρνουν χρώμα, πίνουν το νερό τους, αλάτι και πιπέρι – έτοιμα.
Σερβίρω σε κάθε πιάτο σούπα στολίζω την επιφάνεια με μανιτάρια και στο κέντρο μια κουταλίτσα κρεμ φρες ή γιαούρτι. (Αντί για μανιτάρια μπορείτε να βάλτε τσιτσιριστά λαρδάκια αλλά τότε αγγίζετε άλλη αμαρτωλή περιοχή).